Wyrok SN z dnia 27 marca 2000 r. sygn. I PKN 557/99

Odmowa przyjęcia złożonej przez pracownika oferty rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie stanowi ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika (art. 55 § 1¹ KP).

Przewodniczący SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2000 r. sprawy z powództwa Jarosława U. przeciwko P. Przemysłowi Mięsnemu „A.-K.” S.A. w K. o ustalenie i zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie z dnia 1 czerwca 1999 r. [...]

oddalił kasację i nie obciążył powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w Koszalinie wyrokiem z dnia 1 czerwca 1999 r. [...] oddalił apelację Jarosława U. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Koszalinie z dnia 18 marca 1999 r. [...], oddalającego powództwo apelującego o zapłatę odszkodowania, odpraw pieniężnych i o sprostowanie świadectwa pracy oraz umarzającego postępowanie w pozostałej części.

Sąd ustalił, że Jarosław U. był zatrudniony w pozwanym P. Przemyśle Mięsnym „A.-K.” S.A. w K. od dnia 1 września 1986 r., ostatnio na stanowisku wytapiacza tłuszczu. Strona pozwana przekazała kierownikom oraz mistrzom wydziałów i działów do realizacji „plan maksymalnego zatrudnienia i funduszu płac, jaki będzie obowiązywał od 01.01.1999 roku”. Według punktu 3 tego planu, pracownicy, którzy do 18 września 1998 r. zgłoszą zamiar rozwiązania umowy o pracę z dniem 1 października 1998 r. na zasadzie porozumienia stron oraz zrezygnują z prawa zatrudnienia w Spółce po wyczerpaniu zasiłku dla bezrobotnych, otrzymają dodatkową odprawę w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia liczonego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy. Punkt 4 zdanie 1 zawierał postanowienie, że każdy wniosek będzie rozpatrywany indywidualnie przez Zarząd Spółki. W dniu 20 września 1998 r. Zarząd skierował do adresatów planu pismo dotyczące „interpretacji ustaleń wynikających z treści pisma”, informując, że każda kandydatura przed zwolnieniem będzie poddana ocenie zespołu składającego się z kierownika działu organizacyjno - prawnego i kadr, kierownika działu, mistrza działu oraz męża zaufania wyznaczonego przez związek zawodowy, przy możliwości zmiany decyzji zespołu przez Zarząd. W dniu 10 września 1998 r. powód przekazał bezpośredniemu przełożonemu Januszowi K. pismo skierowane do Zarządu Spółki zawierające oświadczenie o zamiarze rozwiązania umowy o pracę z dniem 1 października 1998 r. Pismo zostało przyjęte z adnotacją „zgodnie z otrzymanymi dyrektywami” i przekazane do działu kadr. Po rozpoznaniu pisma Prezes Zarządu Lechosław C. zamieścił na nim uwagę, że nie wyraża zgody na rozwiązanie z Jarosławem U. umowy o pracę na warunkach określonych w „planie maksymalnego zatrudnienia”. Z treścią decyzji pracodawcy powód zapoznał się w dniu 29 września 1998 r. Przełożony zapewnił go o możliwości dalszej pracy w pozwanym przedsiębiorstwie, informując, że ewentualnie niestawienie się do pracy będzie traktowane jako jej porzucenie. Jarosław U. nie stawiał się w pracy od 1 października 1998 r., podejmując zatrudnienie u innego pracodawcy. W dniu 1 października 1998 r. złożył pismo z prośbą o dokonanie rozliczenia w związku z ustaniem stosunku pracy na mocy porozumienia stron, a w dniu 6 października wystąpił o wydanie świadectwa pracy, świadectwa ukończenia szkoły i polisy PZU. W dniu 13 października 1998 r. powód otrzymał pismo o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 §1 pkt 1 KP.