Wyrok SN z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I PK 261/17

W przypadku rozwiązania przez pracownika umowy o pracę na podstawie art. 55 § 1 k.p. konieczność zachowania miesięcznego terminu rozwiązania jest iluzoryczna, gdyż zachowanie pracodawcy nieprzenoszącego pracownika do odpowiedniej pracy ma charakter ciągły, a zatem pracownik może rozwiązać umowę nawet po upływie znacznego czasu od powstania tej przyczyny, byle trwała ona nadal. Przy naruszeniu przez pracodawcę jego podstawowych obowiązków zachowaniem ciągłym, pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy najpóźniej w okresie miesiąca od dnia powzięcia wiadomości o ostatnim naruszeniu. W przypadku rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 55 § 1¹ k.p. ocenie podlegają konkretne okoliczności ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Halina Kiryło

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z powództwa B. M. K. przeciwko T. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 marca 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt VII Pa [...],

1. oddala skargę kasacyjną;

2. odstępuje od obciążenia powoda obowiązkiem zwrotu na rzecz strony pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w K., wyrokiem z 29 listopada 2016 r., oddalił powództwo B. M. K. przeciwko T. Spółce z o.o. w K. o zapłatę odszkodowania i odprawy oraz zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy przyjął za bezsporne, że 1 października 2003 r. strony zawarły umowę o pracę. Powód był zatrudniony na stanowisku specjalisty ds. technicznych, w pełnym wymiarze czasu pracy, na czas nieokreślony. Orzeczeniem z 8 grudnia 2011 r. powód został uznany za osobę niepełnosprawną w stopniu lekkim z przyczyn oznaczonych kodem 05-R, okresowo do 31 grudnia 2013 r. Orzeczeniem z 29 stycznia 2014 r. został uznany za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z przyczyn oznaczonych kodem 05-R, okresowo do 31 stycznia 2017 r. W dniu 17 lutego 2014 r. strona pozwana ukarała powoda karą porządkową nagany, ponieważ 5 lutego 2014 r. przechodził on po dachu budynku bez zabezpieczenia. Od 19 lutego 2014 r. do 19 sierpnia 2014 r. (6 miesięcy) powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. Z dniem 20 sierpnia 2014 r. powód utracił (z przyczyn zdrowotnych) zdolność do wykonywania pracy na stanowisku specjalisty ds. technicznych.