Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. I PK 38/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z powództwa M. W. przeciwko A. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 12 października 2017 r., sygn. akt VII Pa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w K. zasądził od A. Spółki z o.o. w W. na rzecz M. W. kwotę 2.327,50 zł tytułem premii za lipiec 2012 r. oraz kwotę 31.271,95 zł tytułem odszkodowania przewidzianego w art. 55 § 1¹ k.p., w obydwu wypadkach z ustawowymi odsetkami (pkt I) i oddalił powództwo w pozostałej części (pkt II) oraz orzekł o kosztach postępowania i kosztach sądowych.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia. Powód był zatrudniony w pozwanej Spółce od 24 lutego 2009 r. do 24 lutego 2012 r., ostatnio na stanowisku dyrektora Oddziału P. za wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 6.650 zł. Dodatkowo powodowi przysługiwał dodatek stażowy w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenie zmienne w wysokości do 35% wynagrodzenia zasadniczego brutto, wypłacane zgodnie z obowiązującym u pracodawcy regulaminem pracy i wynagrodzeń. W dniu 7 września 2012 r. powód rozwiązał łączący strony stosunek pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia na podstawie art. 30 § 1 pkt 3 w związku z art. 55 § 1 k.p. W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę powód wskazał, że pracodawca dopuścił się wobec niego ciężkiego naruszenia swoich obowiązków oraz przedstawił wyliczenie bezprawnych zachowań pracodawcy, do których zaliczył: 1) niewypłacenie 50% należnej prowizji, której termin płatności upłynął w lutym 2012 r.; niewypłacenie premii za lipiec 2012 r. pomimo zrealizowania ponad 100% planu wymaganego do jej uzyskania, a w rezultacie dyskryminowanie powoda przez odmowę wypłacenia mu premii i prowizji w sytuacji wypłacania tych świadczeń innym pracownikom; nieuzasadnioną odmowę zwrócenia powodowi należności za paliwo do samochodu służbowego; zablokowanie karty paliwowej; nękanie powoda uporczywymi i niecelowymi telefonami lub sms-ami, podczas gdy przebywał on na zwolnieniu lekarskim i zażywał leki obniżające koncentrację; wydawanie poleceń służbowych odnośnie do całodziennego czuwania pod telefonem również poza godzinami pracy; nakazanie podejmowania decyzji, w szczególności w sprawach kosztów związanych z naprawą gwarancyjną pompowni [...] K.; wydanie polecenia służbowego co do zwolnienia pracownika A. D., pomimo braku podstaw; niewypłacenie zaliczek na wydatki Spółki w sierpniu 2012 r. mimo konieczności ich ponoszenia oraz niezwrócenie wydatków, które powód poniósł w związku z działalnością pracodawcy; zwracanie się do niego w sposób arogancki i poniżanie go bez powodu podczas rozmów telefonicznych. Powód podniósł, że w wyniku wymienionych zachowań pracodawcy utracił do niego zaufanie, a nadto zarzucił, że pracodawca nie podjął żadnych czynności celem wyjaśnienia nieprawidłowości w zakresie kosztów oraz obwiniał powoda za całość złych wyników finansowych Oddziału, utrudniał mu wykonywanie obowiązków pracowniczych przez przetrzymywanie umów z kontrahentami oraz wymagał podejmowania działań zmierzających do sprzedaży na przedpłatę, podczas gdy inni pracownicy mogli dokonywać sprzedaży towarów lub usług poprzez odroczony termin płatności. Zdaniem powoda, zachowania te wpływały na niemożność właściwego wykonywania przez niego obowiązków, utratę zaufania kontrahentów, wprowadzały niepewność co do sposobu funkcjonowania Oddziału i komplikowały procesy decyzyjne.