Wyrok SN z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. I BP 5/09

Niewypłacenie należności przysługujących pracownikowi z tytułu po­dróży służbowej może - stosownie do okoliczności - uzasadniać rozwiązanie przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 55 § 1¹ k.p.). Oświad­czenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić przed upływem 1 miesiąca od uzyskania przez pracownika wiadomo­ści o ostatnim z powtarzających się naruszeń obowiązków pracodawcy w za­kresie rozliczenia podróży służbowej (art. 55 § 2 i art. 52 § 2 k.p.).

Przewodniczący SSN Jolanta Strusińska-Żukowska, Sędziowie SN: Bogusław Cudowski, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lipca 2009 r. sprawy z powództwa Bogusława S. przeciwko M.K. SA w K. o zapłatę, na skutek skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orze­czenia -wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kra­kowie z dnia 8 marca 2007 r. [...]

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Powód Bogusław S. domagał się zasądzenia od pozwanej M.K. SA w K. kwoty 5.906 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za rozwiązanie przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedze­nia.

Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2006 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie zasądził od pozwanej na rzecz powoda żądaną kwotę 5.906 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 stycznia 2006 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za rozwiązanie przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia (pkt I); w pkt II orzekł o kosztach procesu; w pkt III orzekł o rygorze natychmiastowej wykonalności co do kwoty 1.968,66 zł. Sąd Rejonowy usta­lił, że powód w okresie od 1 października 1992 r. do 16 września 2005 r. był zatrud­niony u pozwanego pracodawcy na stanowisku montera konstrukcji. Dnia 16 wrześ­nia 2005 r. powód rozwiązał z pracodawcą umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracodawcy w postaci uporczywego niewypłacania należności z tytułu podróży służbowych począwszy od czerwca 2002 r. Powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 r., I PKN 700/00, Sąd Rejonowy uznał, że skoro należne powodowi diety za podróże służbowe począwszy od sierpnia 2002 r. do dnia wyrokowania nie zostały mu wypła­cone, to strona pozwana pozostawała w zawinionym zaniechaniu, w konsekwencji czego termin do rozwiązania umowy z art. 52 § 2 k.p. nie rozpoczął biegu. Stan na­ruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika nadal się na ten dzień utrzymywał.