Wyrok SN z dnia 17 listopada 1999 r. sygn. I PKN 366/99

Żądanie przywrócenia do pracy członka zakładowej organizacji związkowej, który swoim postępowaniem polegającym na bezpodstawnym sprowadzeniu kontroli i zawiadomieniu organów ścigania o nieistniejących w rzeczywistości nadużyciach zakłóca prawidłowy tok pracy zakładu pracy, można uznać za sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa (art. 8 KP).

Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Roman Kuczyński (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 1999 r. sprawy z powództwa Bolesława B. przeciwko Zakładom Przemysłu Tłuszczowego w W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 31 grudnia 1998 r. [...]

1. oddalił kasację.

2. nie obciążył powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 lipca 1998 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy dla Warszawy Pragi zasądził od Zakładów Przemysłu Tłuszczowego w W. na rzecz powoda Bolesława B. kwotę 7.541,82 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę, oddalił natomiast roszczenie powoda o przywrócenie do pracy. Sąd Rejonowy ustalił, że powód w latach 1990-1996 pełnił funkcję przewodniczącego komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” i nie ułożyła się jego współpraca z nowym dyrektorem zakładu pracy Markiem Z. Powód kwestionował fakt powołania dyrektora, kierował do prokuratury i organu założycielskiego doniesienia o ograniczaniu wolności związkowych, występował do Najwyższej Izby Kontroli o przeprowadzenie kontroli w sprawie budowy nowej kotłowni, zaś w dniu 2 kwietnia 1996 r. wprowadził, bez uzgodnienia z dyrektorem w dokumentacji płacowej nieprawdziwe grupy zaszeregowania i stanowiska pracy w kotłowni, za co otrzymał karę upomnienia. W dniu 15 kwietnia 1996 r. zastępca dyrektora ds. technicznych zawiadomił dyrektora zakładu o bardzo złej współpracy z powodem, wyrażającej się kwestionowaniem przez powoda przyjmowanych rozwiązań techniczno-organizacyjnych przy braku jego ku temu kompetencji, wprowadzaniem w błąd przełożonego, co skutkuje brakiem zaufania do powoda, uzasadniającym rozwiązanie umowy o pracę. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność”, która zapoznała się z uzasadnionym powyższymi okolicznościami zamiarem wypowiedzenia powodowi umowy o pracę wyraziła zgodę na wypowiedzenie ze względu na uprawnienia emerytalne powoda i ponadto uchwaliła, że wszystkie pisma wychodzące na zewnątrz i do dyrektora powinny być poprzedzone uchwałą i zakwestionowała te pisma nie będące uchwałą które po dniu 1 kwietnia 1996 r. podpisał powód jako przewodniczący Komisji Zakładowej. Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że organy kontrolne (organ założycielski, Prokuratura Wojewódzka) nie podzieliły zarzutów powoda. W okresie od 19 kwietnia do 29 sierpnia 1996 r. powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. W dniu 24 kwietnia 1996 r. powód przestał pełnić funkcję w Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. W dniu 18 lipca 1996 r. powód wraz z siedmioma pracownikami Zakładów Przemysłu Tłuszczowego założył Chrześcijański Związek Zawodowy „Solidarność” im. ks. Jerzego Popiełuszki, wchodząc w skład jego komitetu założycielskiego, zaś dnia 30 sierpnia doręczono mu wypowiedzenie umowy o pracę ze skutkiem na dzień 30 listopada 1996 r.