Wyrok SN z dnia 28 lipca 1998 r., sygn. WA 19/98

W wypadku, w którym przed sądem wojskowym toczyło się postępowanie w sprawie o czyn ścigany z oskarżenia publicznego, a dopiero w toku tego postępowania okazało się, że czyn sprawcy wyczerpuje jedynie znamiona przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego i w związku z tym prokurator wojskowy złożył oświadczenie, że na podstawie art. 557 § 2 kpk (z 1969 r.) obejmuje ściganie tego przestępstwa z urzędu, o zachowaniu 3-miesięcznego terminu przewidzianego w art. 105 § 2 kk (z 1969 r.) decyduje czas wszczęcia postępowania o czyn, który – według początkowej oceny prokuratora – stanowił przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 1998 r. na rozprawie sprawy Roberta Ch., co do którego nieprawomocnie umorzono postępowanie karne o czyn określony w art. 156 § 2 kk, a to na podstawie art. 105 § 2 kk w związku z art. 11 pkt 6 kpk, z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego, od wyroku Wojskowego Sądu Okręgowego w P. z dnia 1 czerwca 1998 r. – uchylił zaskarżony wyrok i postępowanie karne o czyn określony w art. 156 § 2 kk umorzył na podstawie art. 11 pkt 2 kpk w związku z art. 26 § 1 kk.