Wyrok SN z dnia 22 czerwca 1988 r., sygn. V KRN 110/88

Przedmiotem procesu nie jest opis czynu i jego ocena prawna zawarta w akcie oskarżenia (zawiadomieniu o przestępstwie), lecz czyn przestępczy stanowiący podstawą faktyczną oskarżenia. Jednakże w każdym wypadku, w którym ma to znaczenie dla obrony oskarżonego, sąd powinien uprzedzić oskarżonego o możliwości zakwalifikowania tego czynu z innego przepisu prawnego lub dokonania istotnych zmian w opisie zarzucanego czynu.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 1988 r. sprawy Krystyny S., oskarżonej z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. nr 35, poz. 230 z późn. zm.), z powodu rewizji nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego PRL na korzyść oskarżonej od wyroku Sądu Rejonowego w Z. z dnia 27 marca 1987 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Z. do ponownego rozpoznania.