Wyrok SN z dnia 8 kwietnia 1998 r. sygn. I PKN 30/98

Brak podstaw do nieuwzględnienia żądania przywrócenia do pracy (art. 45 § 2 KP) pracowników brygady remontowej, w sytuacji gdy obiektywnie istnieje możliwość ich zatrudnienia oraz potrzeba dalszego ich działania w interesie pracodawcy w jego placówkach handlowych i usługowych, wymagających systematycznego wykonywania prac remontowych i konserwatorskich.

Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski

Sędziowie SN: Adam Józefowicz (sprawozdawca), Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 1998 r. sprawy z powództwa Andrzeja S. Grzegorza K., Sławomira P. i Antoniego F. przeciwko Powszechnej Spółdzielni Spożywców „S." w W.Ś. o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne i przywrócenie do pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach-Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku z dnia 11 września 1997 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnięnie

Wyrokiem z dnia 11 czerwca 1997 r.[...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Wodzisławiu Śląskim przywrócił powodów: Andrzeja S., Grzegorza K., Sławomira P. i Antoniego F. do pracy w pozwanej „S." Powszechnej Spółdzielni Spożywców w W.Ś. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Sąd Rejonowy ustalił, że powodowie są długoletnimi pracownikami pozwanej Spółdzielni, stanowiącymi brygadę remontową wykonującą prace remontowe i konserwatorskie w placówkach Spółdzielni. W dniu 20 grudnia 1996 r. wymienieni pracownicy otrzymali pismo o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął 31 marca 1997 r. W połowie grudnia prezes Spółdzielni poinformował ich o konieczności zwolnień w Spółdzielni, proponując im utworzenie własnej firmy z możliwością otrzymywania zleceń w okresie roku i sprzedaży wyposażenia po preferencyjnych cenach oraz wynajem pomieszczeń. Powodowie nie przyjęli propozycji prowadzenia działalności bez własnego kapitału i zobowiązujących zapewnień. W dniu 19 grudnia 1996 r. pozwana zwróciła się do organizacji związkowych o wyrażenie opinii w przedmiocie rozwiązania umów o pracę z powodami ze względu na redukcję zatrudnienia. W tym samym dniu pozwana otrzymała pismo z adnotacją Przewodniczącego NSZZ „Solidarność" S., iż nie wyraża zgody na rozwiązanie umowy o pracę z powodami. W stosunku do Sławomira P. Związek Zawodowy Pracowników „S." PSS w W.Ś. nie wyraził zgody na rozwiązanie umowy o pracę. Podstawą takiej decyzji NSZZ „Solidarność" była uchwała Komisji Zakładowej PSS „S." z dnia 12 grudnia 1996 r, w której upoważniono przewodniczącego związku do podjęcia decyzji w sprawie zwolnień pracowników. Mimo braku zgody związku wręczono powodom 20 grudnia 1996 r. pisma o rozwiązaniu umowy o pracę z powodu zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych. Sąd Rejonowy uznał, że pracodawca z naruszeniem art. 38 KP nie zachował obligatoryjnego trybu zwrócenia się do ogólnokrajowej organizacji związkowej o zajęcie stanowiska. Pozwana Spółdzielnia uznając wadliwość wypowiedzenia, wniosła o zasądzenie na rzecz powodów odszkodowania według art. 45 KP, gdyż przywrócenie powodów do pracy jest niemożliwe. Sąd ustalił, iż pozwana posiada około 30 placówek handlowych oraz inne obiekty, np. bar, piekarnię i masarnię oraz wykonuje modernizację hali targowej. Potrzeby remontowe Spółdzielni są duże i do większości prac zatrudnia firmy zewnętrzne. Przy takiej ilości placówek handlowych stale wykonywane są prace konserwatorskie i awaryjne. Dlatego istnieją możliwości dalszego zatrudnienia powodów, długoletnich fachowców. Ze sprawozdania z działalności Spółdzielni za 1996 r. wynika, iż w 1997 r. przeznaczono 11 placówek do bieżącej konserwacji i modernizacji hali targowej oraz przegląd instalacji w obiektach własnych i zabudowę zaworów przy grzejnikach. Zdaniem Sądu Rejonowego wykonywanie tych prac przez firmy obce podraża wykonanie remontów. Wszyscy powodowie mają na utrzymaniu rodziny i przebywają na zasiłkach dla bezrobotnych. Tego aspektu nie miała na uwadze pozwana. Powodowie długoletni pracownicy nienagannie wykonywali swoje obowiązki. Dlatego Sąd Rejonowy na zasadzie art. 45 KP przywrócił powodów do pracy.