Konsekwencje braku opinii rady naukowej przy wypowiedzeniu umowy pracownikowi naukowemu w świetle regulaminu instytutu jako źródła prawa pracy - Wyrok SN z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. II PSKP 72/21
Brak uzyskania opinii rady naukowej instytutu przy wypowiedzeniu umowy pracownikowi naukowemu może skutkować uznaniem wypowiedzenia za wadliwe, jeśli regulamin wewnętrzny instytutu pełni rolę normatywną w rozumieniu przepisów prawa pracy.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)
SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa A.K. przeciwko Instytutowi […] w W. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 listopada 2021 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 26 kwietnia 2019 r., sygn. akt XXI Pa […],
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. XXI Wydział Pracy wyrokiem z 26 kwietnia 2019 r., XXI Pa (…), po rozpoznaniu apelacji powoda A.K. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. z 28 listopada 2017 r., VII P (…), w ten sposób, że zasądził od pozwanego Instytutu […] w W. na rzecz powoda kwotę 16.550 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę oraz orzekł o kosztach procesu.
W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony w pozwanym Instytucie od dnia 1 grudnia 1983 r. w wymiarze pełnego etatu, kolejno na stanowiskach: asystenta, adiunkta, docenta. W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. powód był zatrudniony na podstawie mianowania na stanowisku profesora, a następnie od 1 stycznia 2009 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku profesora w Zakładzie […], w pełnym wymiarze czasu pracy. Powód był członkiem Rady Naukowej pozwanego Instytutu. Jednocześnie od dnia 1 października 2008 r. powód był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Akademii P. (obecnie U.) w S. (dalej w skrócie: „U.”). Powód świadczył pracę na Uniwersytecie przez dwa dni w tygodniu, zazwyczaj we wtorki i środy. Część z zatrudnionych w pozwanym Instytucie profesorów także świadczyła pracę równolegle na uczelniach wyższych.