Wyrok SN z dnia 10 października 1997 r. sygn. II UKN 293/97

Możliwość dochodzenia roszczeń uzupełniających z tytułu wypadku przy pracy na podstawie prawa cywilnego, nie oznacza odpowiedzialności pracodawcy według zasad wynikających z ustawy wypadkowej.

Przewodniczący SSN: Jerzy Kuźniar (sprawozdawca)

Sędziowie SN Stefania Szymańska, Maria Tyszel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 10 października 1997 r. sprawy z powództwa Dariusza G. przeciwko [...] Klubowi Sportowemu "K." w K. o rentę uzupełniającą i wynagrodzenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 30 grudnia 1996 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 1996 r. [...], Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił powództwo Dariusza G. przeciwko [...] Klubowi Sportowemu "K." w K. o rentę uzupełniającą i wynagrodzenie, po ustaleniu następującego stanu faktycznego: W dniu 1 sierpnia 1990 r. strony zawarły umowę o pracę, w myśl której powód był zatrudniony w pozwanym Klubie w charakterze zawodnika piłkarskiego. W czasie rozgrywek ligowych w dniu 19 marca 1994 r. doznał on kontuzji w starciu z zawodnikiem drużyny przeciwnej, a zdarzenie to uznane zostało przez pracodawcę za wypadek przy pracy. W następstwie wypadku powód poddany został operacji, a leczenie i rehabilitacja trwały do 17 października 1994 r. Mimo odzyskania zdolności do pracy i po podjęciu przygotowań do rozgrywek piłkarskich w następnym sezonie, w marcu 1995 r. przeniesiono go do drugiej drużyny, a po dalszych trzech miesiącach, z dniem 1 lipca 1995 r. powód odszedł z pozwanego Klubu. Według ustaleń Sądu Wojewódzkiego powód otrzymał w okresie leczę nia należne - w myśl przepisów płacowych - świadczenia, a wynagrodzenie za okres od 14 marca do 31 maja 1995 r. obejmowało także część przewidzianej przepisami płacowymi premii. Brak więc podstaw do dochodzenia rekompensaty z tytułu odsunięcia z pierwszej drużyny piłkarskiej, nie da się bowiem przyjąć, iż gdyby nie wypadek przy pracy, powód zachowałby status zawodnika tej drużyny. W ocenie Sądu Wojewódzkiego, brak nadto okoliczności, które uzasadniałyby odpowiedzialność pozwanego Klubu w myśl art. 415 lub 435 KC.