Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. II OSK 333/20

Planowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. G. i M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 września 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 91/19 w sprawie ze skargi W. G. i M. G. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia ... kwietnia 2014 r. Nr ... w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "L" 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 września 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 91/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.), oddalił skargę W. G. i M. G. na uchwałę Nr ... Rady Miasta Krakowa z dnia ... kwietnia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "L.".

W skardze kasacyjnej W. G. i M. G. zaskarżyli powyższy wyrok w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie (art. 174 pkt 1 p.p.s.a.) w postaci:

1) naruszenia art. 20 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej zwana "u.p.z.p." ) w związku z przepisami zawartymi w Rozdziale 4 "Kierunki zagospodarowania przestrzennego Krakowa" pkt 4.4 "Ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego" uchwały Rady Miasta Krakowa NrXII/87/03 z dnia 16 kwietnia 2003 r. w sprawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa zmienionej uchwałą Rady Miasta Krakowa Nr XCIII/1256/10 z dnia 3 marca 2010 r., dalej zwanej "Studium" (str. 171 ww. Uchwały) określającymi zadania w zakresie kształtowania systemu przyrodniczego i ochrony wartości przyrodniczych, w tym przepisem o treści "zadania te będą realizowane przez: ochronę prawną obszarów i obiektów, wyłączenie z zabudowy terenów istotnych dla funkcjonowania środowiska lub wprowadzenie takich standardów zabudowy i zagospodarowania, które będą zabezpieczały przed niekorzystnym ich przekształceniem oraz przyczynią się do eliminacji głównych zagrożeń na terenach o dużej wrażliwości", przez ich błędną wykładnię polegającą na błędnym uznaniu, że ww. przepisy Studium uprawniają organ do wyłączenia w zaskarżonym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obszaru "L.", przyjęty Uchwałą nr ... Rady Miasta Krakowa z dnia ... kwietnia 2014 r. (dalej zwaną "Plan") z zabudowy terenów stanowiących własność skarżących kasacyjnie, przeznaczonych w Studium pod zabudowę, z powołaniem się na ochronę i kształtowanie środowiska przyrodniczego, podczas gdy prawidłowa wykładnia ww. przepisów powinna doprowadzić do wniosku, że to organ na etapie podejmowania Studium realizuje zadania określone w ww. przepisach (tj. np. dokonuje wyłączenia z zabudowy terenów istotnych dla funkcjonowania środowiska), przez wprowadzenie w Studium konkretnych ograniczeń w zabudowie konkretnych terenów (np. przez przeznaczenie danego terenu pod zieleń), natomiast na etapie uchwalania Planu organ nie ma możliwości wyłączenia z zabudowy terenów, które w Studium przeznaczone są pod zabudowę, z powołaniem się na ww. przepisy i określone w nich zadania. Przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji błędnej wykładni ww. przepisów Studium skutkowało przełamaniem zasady zgodności ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ze studium, określonej w art. 20 ust. 1 w z zw. z art. 9 ust. 4 u.p.z.p. a w konsekwencji,