Wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2016 r., sygn. II OSK 2867/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant st. asystent sędziego Anna Sidorowska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1573/13 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. P. na rzecz J. R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 1573/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie - po rozpoznaniu skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - uchylił zaskarżoną decyzję (pkt I wyroku); zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego J. P. kwotę 757 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt II wyroku).

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] maja 2013 r. ([...]), wydaną na podstawie art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 w zw. z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), § 1 - 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., Nr 164, poz. 1588), § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy (Dz. U. z 2003 r., Nr 164, poz. 1589), ustalił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami, garażem podziemnym, naziemnymi miejscami parkingowymi, obsługą komunikacyjną i zagospodarowaniem terenu na dz. nr [...], [...] obr [...] oraz infrastrukturą techniczną na dz. nr [...], [...], [...], [...], [...] obr. [...] przy ul. W. i G. w K. Organ wskazał, że przeprowadzono postępowanie na zasadach i w trybie przewidzianym w art. 59 i następne powołanej wyżej ustawy. Teren inwestycji nie jest przeznaczony do realizacji inwestycji celu publicznego, o którym mowa w art. 48 i art. 39 ust. 3 pkt 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i z tego względu nie podlega uzgodnieniu z Marszałkiem Województwa [...], natomiast z uwagi na brak stanowiska Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w [...] oraz Wojewody [...], uzgodnienia z tymi organami uznano za dokonane. Ponadto w toku postępowania uzyskano opinie: Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w [...] z dnia 18 sierpnia 2011 r. ([...]); Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego z dnia 12 sierpnia 2011 ([...]); Wydziału Kształtowania Środowiska UMK ([...]) z dnia 19 sierpnia 2011 r.; Uchwałę Rady Dzielnicy II z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], [...] (negatywna); Konsultację z Głównym Architektem Miasta [...] - (notatka służbowa z dnia 22 lutego 2012 r.). Nadto spełnione zostały łącznie wszystkie przesłanki do wydania decyzji o warunkach zabudowy, o których mowa w art. 61 ust. 1 ustawy; projekt decyzji został sporządzony przez mgr inż. A. U. wpisanego na listę samorządu zawodowego architektów. Organ podał, że w toku postępowania strony wniosły liczne uwagi i zastrzeżenia m.in. L. i A. D., Stowarzyszenie O., M. M., K. B. i J. P. W odpowiedzi na wniesione zastrzeżenia organ podał, że decyzja o warunkach zabudowy nie stanowi podstawy prawnej do rozpoczęcia robót budowlanych, lecz decyzja o pozwoleniu na budowę, wydawana po przeprowadzeniu postępowania w trybie określonym ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. To w tym postępowaniu, zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane, stronami będą inwestor oraz właściciele i użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania inwestycji (art. 27 ust. 2 Prawa budowlanego). W ramach projektu budowlanego winny być rozwiązane kwestie konkretnej lokalizacji budynku na działce, odległości obiektu między budynkami istniejącymi i projektowanymi, szczegółowe gabaryty i forma architektoniczna obiektu, kwestie przesłaniania obiektów sąsiednich, szczegółowe rozwiązania techniczne w zakresie projektowanego uzbrojenia i układu komunikacyjnego oraz inne zagadnienia techniczno-budowlane poruszone przez strony w niniejszym postępowaniu. Postępowanie administracyjne poprzedzające wydanie decyzji o warunkach zabudowy ma jedynie na celu zbadanie, czy projektowana inwestycja jest zgodna z warunkami określonymi w art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w tym z obowiązującymi przepisami odrębnymi. Analiza urbanistyczno-architektoniczna wykazała, że przedmiotowe przedsięwzięcie zarówno pod względem funkcji w obszarze analizowanym, jak i formy spełnia warunki określone w art. 61 ust. 1 ustawy oraz wymogi rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. 2003 r., Nr 164, poz. 1588). Warunki te (zał. nr 1 i 2) określają m.in. podstawowe gabaryty i formę obiektów, warunki w zakresie wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki oraz obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji. Ponadto w zał. nr 1 do decyzji poinformowano inwestora, że inwestycja nie może powodować ograniczenia dostępu do drogi publicznej, możliwości korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej i cieplnej oraz ze środków łączności jak również dostępu światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi. Prezydent Miasta [...] zwrócił się o opinie dla ww. zamierzenia inwestycyjnego do właściwego zarządcy drogi - Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w [...], który w dniu 18 sierpnia 2011 r. wydał pozytywną opinię ([...]). Opinia ta stanowiła opinię posiłkową dla określenia warunków zabudowy w danym zakresie - zawartych w załączniku nr 1 do decyzji pkt 4 d "inne warunki w zakresie komunikacji". Organ zaznaczył, że żadne przepisy prawa nie określają w sposób szczegółowy ilości miejsc parkingowych/postojowych, które winny być realizowane w ramach danej inwestycji kubaturowej. Zgodnie z wymogami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., Nr 75 poz. 690 ze zm.) inwestor powinien zapewnić dostateczną ilość miejsc postojowych dla samochodów, stosownie do przeznaczenia i sposobu zabudowy (co będzie badane na etapie pozwolenia na budowę). W niniejszej decyzji zobowiązano inwestora, aby we własnym zakresie poza pasami drogowymi dróg publicznych zrealizował miejsca postojowe dla prawidłowego funkcjonowania przedmiotowej inwestycji. Nadto organ podniósł, że brak jest podstaw prawnych do rozpatrywania zagadnienia utraty wartości nieruchomości, gdyż obowiązująca ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie przewiduje badania wartości bądź uzależniania dopuszczenia realizacji inwestycji od zmiany wartości działki inwestowanej lub działek sąsiednich, nie przewiduje również badania i uzależnienia dopuszczenia wnioskowanej inwestycji czy też określenia warunków dla nowej zabudowy wynikających z planów inwestycyjnych właścicieli działek. Zgłoszone przez strony postępowania uwagi dotyczące kwestii rozstrzyganych przez przepisy prawa budowlanego i wydanych na jego podstawie aktów wykonawczych są przedwczesne na etapie ustalenia warunków zabudowy.