Wyrok NSA z dnia 17 marca 2023 r., sygn. I FSK 2067/22

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 września 2022 r. sygn. akt I SA/Rz 301/22 w sprawie ze skargi R. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. z dnia 8 marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. R. N., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 22 listopada 2022 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 września 2022 r., I SA/Rz 301/22. Wyrokiem tym Sąd oddalił Jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. z dnia 8 marca 2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2008 r.

1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w części co do punktu pierwszego, zarzucając mu:

1. na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) naruszenie prawa procesowego:

a) art. 70 § 6 pkt 1 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej polegające na tym, że Sąd pierwszej instancji w wyniku dokonania nieprawidłowe i wadliwej kontroli legalności decyzji Dyrektora Administracji Skarbowej w R. stwierdził, że nie doszło do wydania decyzji po upływie terminów przedawnienia zobowiązań a w konsekwencji ocenił, iż zarzut naruszenia w/w przepisów prawa materialnego jest nieskuteczny, podczas gdy właściwa analiza materiału zebranego w przedmiotowym postępowaniu prowadzi do jednoznacznego wniosku, że mamy do czynienia z przedawnieniem zobowiązania podatkowego skarżącego i nieskutecznością zawieszenia biegu terminu przedawnienia;