Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 6 września 2022 r., sygn. I SA/Rz 301/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek, Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Protokolant sekr. sąd. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2022 r. sprawy ze skargi R.N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 8 marca 2022 r., nr 1801-IOV-1.4103.7.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2008 roku 1) oddala skargę, 2) zarządza od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na rzecz skarżącego R.N. zwrot kwoty 40 (czterdzieści) złotych tytułem nadpłaconego wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi R.N.(dalej: Podatnik/Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie (dalej: DIAS) z 8 marca 2022 r. nr 1801-IOV-1.4103.7.2022, w sprawie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2008 r.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące okoliczności faktyczne i prawne: Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] przeprowadził wobec Podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi R.N., postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za 2008 r. W sprawie ustalono, że Podatnik zaewidencjonował w rejestrach zakupu za styczeń 2008 r. oraz za okresy od marca do listopada 2008 r., a następnie odliczył w deklaracjach VAT-7 za te miesiące, podatek naliczony wynikający z 14 faktur, mających dokumentować zakup oleju napędowego, w których jako sprzedawcę wskazano: P.H.U. "B." Sp. z o.o. S. z "P." S.A. w B.

W toku postępowania kontrolnego zgromadzono materiał dowodowy wskazujący, iż B. sp. z o.o. nie wystawiła przedmiotowych faktur i nie dokonała sprzedaży oleju napędowego w nich wykazanego, natomiast analizowane faktury zostały wystawione przez P.S., któremu w postępowaniu karnym postawiono zarzut sfałszowania, w celu użycia za autentyczne, szeregu faktur wystawionych m.in. na rzecz R.N. w okresie od 27 czerwca 2005 r. do 27 maja 2011 r., w tym ww. 14 faktur wystawionych w 2008 r., przez posłużenie się danymi i podrobioną pieczęcią spółki B. W oparciu o dokonane ustalenia organ I instancji stwierdził, że Podatnik nie miał prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tych fakturach, gdyż nie dokumentowały one rzeczywistych transakcji gospodarczych.