Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 3947/19
Odstępstwo od wartości wskaźnika powierzchni zabudowy może być dopuszczone, o ile ma podstawę w ustaleniach analizy urbanistyczno-architektonicznej, a projekt decyzji o warunkach zabudowy musi być sporządzony przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia, o których mowa w art. 60 ust. 4 Upzp.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wspólnoty [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 września 2019 r. sygn. akt IV SA/Po 514/19 w sprawie ze skargi Wspólnoty [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2019 r. nr SKO.GP.4000.1190.2018 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 26 września 2019 r., IV SA/Po 514/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Poznaniu w sprawie ze skargi Wspólnoty [...] w P. (Wspólnota) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu (SKO lub Kolegium) z 5 kwietnia 2019 r., nr SKO.GP.4000.1190.2018, w przedmiocie ustalenie warunków zabudowy, w pkt I uchylił zaskarżoną decyzję, w pkt II. zasądził na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, decyzją z 21 marca 2017 r., nr 159/2017 (nr sprawy UA-U09.6730.1056.2016), wydaną na wniosek złożony przez S. w W. (S.), Prezydent Miasta Poznania ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku zamieszkania zbiorowego - akademika, przewidzianej do realizacji na terenie działek nr [...], [...], [...] (arkusz [...], obręb [...]) przy ul. [...] w P.
Wyrokując w sprawie IV SA/Po 514/19 kolejno wskazano, że na skutek odwołania wniesionego przez Wspólnotę, SKO – decyzją z 27 czerwca 2017 r. (nr SKO.GP.4000.407.2017) – utrzymało w mocy ww. decyzję Prezydenta Miasta. Wyrokiem z 20 grudnia 2017 r., IV SA/Po 899/17, WSA w Poznaniu po rozpoznaniu skargi Wspólnoty, uchylił ww. decyzję SKO z 27 czerwca 2017 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Poznania z 21 marca 2017 r., wyrok ten stał się prawomocny. W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że sporządzona w sprawie analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu nie była prawidłowa, gdyż brak w niej wyczerpujących danych odnośnie do powierzchni poszczególnych działek znajdujących się w granicach obszaru analizowanego oraz wielkości (parametrów) posadowionych na nich budynków, co z kolei uniemożliwiało ustalenie lub weryfikację przyjętych parametrów nowej zabudowy, takich jak: wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki, linii zabudowy, szerokości elewacji frontowej. Wątpliwości wówczas orzekającego WSA w Poznaniu wzbudziło również nieuwzględnienie (i brak uzasadnienia tegoż) w analizie obiektów (budynków) położonych na wschód od działki inwestycyjnej. Ponadto, zbyt lakonicznie potraktowano także kwestie uwzględnienia w analizie działek, przez które przebiegała granica obszaru analizowanego, oraz ewentualnego zwiększenia tego obszaru. Zastrzeżenia sądu wojewódzkiego wzbudził także sposób określenia wymagań (parametrów), przy wyznaczeniu których niezasadnie wskazano jedynie wielkość maksymalną, bez jednoczesnego zakreślenia wielkości minimalnej, mimo że za określeniem takiego przedziału wartości przemawiał wzgląd na zachowanie ładu przestrzennego. WSA w Poznaniu za nieprawidłowy uznał sposób określenia wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu, szerokości elewacji frontowej, wysokości górnej elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki – jedynie poprzez wskazanie górnej ich granicy, co oznaczało przyzwolenie na, odpowiednio, zabudowanie od 0 do 37% powierzchni terenu objętego wnioskiem i wybudowanie budynku o szerokości elewacji frontowej od 0 do 66 m, wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki od 0 do 21 (27) m.