Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2021 r., sygn. II OSK 3267/18
Przepis art. 46 Uwst nie przyznaje przedsiębiorcom telekomunikacyjnym autonomicznego uprawnienia do kształtowania polityki przestrzennej, podkreślając zarazem, że art. 46 ust. 1 Uwst dopuszcza także możliwość istnienia określonych zakazów i ograniczeń, które wiążąco będą kształtowały uprawnienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego do określenia lokalizacji stacji bazowych telefonii komórkowej.
Teza od Redakcji
Dnia 10 sierpnia 2021 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2021 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Gd 250/18 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 27 czerwca 2018 r., II SA/Gd 250/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Gdańsku oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z/s w W. (Spółka, inwestor) na decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2018 r., nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, w dniu 25 sierpnia 2017 r. do Starosty [...] wpłynął wniosek Spółki o wydanie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] wraz z wieżą kratową o wysokości całkowitej 43,95 m n.p.t. na działce nr [...] w miejscowości [...], gmina [...].
Po wszczęciu postępowania Starosta, postanowieniem z [...] września 2017 r., zobowiązał Spółkę do uzupełnienia projektu budowlanego będącego załącznikiem do wniosku inwestora. Organ pierwszej instancji stwierdził następujące uchybienia: