Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2020 r., sygn. II OSK 1935/19
Przepis art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, nie daje podstawy do przyjęcia, że inwestycje celu publicznego z zakresu łączności publicznej mogą być realizowane na danym terenie niezależnie od treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Teza od Redakcji
Dnia 28 kwietnia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej O. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 747/18 w sprawie ze skargi K. K. i M. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 747/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uwzględniając skargę skarżących, uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody [...] i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2017 r., Nr [...], Starosta Powiatu W. o zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej O. S.A. nr [...] przewidzianą do realizacji na działce nr [...], gmina S..
Organ I instancji, powołując się na treść § 13 pkt 2 i 3, § 15 ust. 9 i § 17 ust. 1 pkt 1 planu miejscowego (uchwała Rady Gminy [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2003 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Z., gmina [...]) oraz art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2062 ze zm.), zwanej dalej "ustawą telekomunikacyjną", oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71), stwierdził, że planowana inwestycja jest zgodna z prawem miejscowym oraz z przepisami odrębnymi. Podkreślił, że inwestor wykazał w projekcie budowlanym, iż lokalizacja inwestycji poza terenem RP jest niemożliwa z uwagi na negatywny stosunek właścicieli terenów sąsiednich, organów opiniodawczych oraz mieszkańców wsi. Tym samym, organ ustalił, że budowa stacji bazowej realizuje treść § 15 ust. 9 ww. planu miejscowego, który ma zastosowanie do całego obszaru obowiązywania miejscowego planu. Ponadto organ I instancji nie dostrzegł innych przeszkód do wydania pozwolenia na budowę.