Wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. II OSK 1423/17

Przyjmowane w planie miejscowym ustalenia co do przeznaczenia i warunków zabudowy konkretnych nieruchomości oraz sposobu zagospodarowania określonego terenu pozostają w bezpośrednim związku z uprawnieniami i obowiązkami właścicieli nieruchomości, chronionymi przepisem art. 140 k.c., ale też regulacją art. 1 ust. 2 pkt 7 i art. 6 ust. 2 u.p.z.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.), Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz, Sędzia WSA (del.) Kazimierz Bandarzewski, Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. S.-S. i J. S. następców prawnych A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 905/16 w sprawie ze skargi S. S.-S. oraz A. S. na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2. zasądza od Miasta T. solidarnie na rzecz S. S.-S. i J. S. kwotę 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2016 r., II SA/Bd 905/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę S. S. - S. oraz A. S. na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

S. S.-S. i A. S. wnieśli o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2014 r. zatwierdzającej miejscowy plan gospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulic: P. i R. w T. w całości bądź w części (w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem 79.07-MN6). Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie: art. 140 w zw. z art. 144 k.c., art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 199 z późn. zm., dalej powoływana jako "u.p.z.p."), art. 64 ust. 1 i art. 21 ust. 1 w zw. z art. 64 ust. 1 Konstytucji poprzez naruszenie ich uprawnień wynikających z prawa własności działki położonej przy ul. C. [...]. W uzasadnieniu skarżący wskazali, że skarga dotyczy m.in. ustaleń zawartych w § 14 uchwały o treści: "Dla terenu, oznaczonego na rysunku planu symbolem 79.07-MN6, ustala się: (...)". Obszar ten sąsiaduje z obszarem oznaczonym symbolem 79.07-MN2, na którym położona jest nieruchomość skarżących, mieszcząca się na ul. C. [...]. Zgodnie z założeniami planu, teren oznaczony symbolem 79/07-MN6 to teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczaniem zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, gdy tymczasem funkcje te na działce o tak małej powierzchni i w kształcie trapezu wykluczają się i mogą jedynie być realizowane alternatywnie. Przed zmianą przedmiotowego planu, od 2007 r. inwestor planujący inwestycję na tym terenie wielokrotnie wnosił o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego, ale sądy - z uwagi na ustalenia zawarte w Studium - wskazywały, że realizacja takiej inwestycji na tym terenie jest niemożliwa z uwagi m.in. na konieczność ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich dotyczących planowanej inwestycji. W związku z powyższym niezbędne i uzasadnione jest nadanie terenowi o symbolu 79.07-MN6 przeznaczenia "teren zabudowy jednorodzinnej". Z uwagi na kształt i niewielką powierzchnię tego terenu nie ma fizycznych możliwości wykorzystania go zgodnie z przeznaczeniem podstawowym (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna) i dopuszczalnym (zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna), gdyż w przypadku wykorzystania go na cele dopuszczalne nie byłoby możliwości realizacji jego przeznaczenia podstawowego. Fakultatywność ustaleń może być przyczyną dalszych sporów i konfliktów.