Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. II OSK 2013/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. NSA Teresa Kobylecka (spr.) Protokolant asystent sędziego Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. G. P. i U. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/Bk 663/09 w sprawie ze skargi J. G. P. i U. T. na uchwałę Rady Miejskiej w Łomży z dnia 24 czerwca 2009 r. nr 333/XLVI/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku; 2. zasądza od Miasta Łomży na rzecz J. G. P. i U. T. kwotę po 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 czerwca 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J. G. P. i U. T. na chwałę Rady Miejskiej w Łomży z dnia 24 czerwca 2009r. nr 333/XLVI/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu Sąd przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Uchwałą z dnia 23 lutego 2005r. nr 292/XLIV/05 Rada Miejska Łomży ustanowiła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Łomża (rejon ulic: Kard. S. Wyszyńskiego, Gen. W. Sikorskiego i Zawadzkiej). Wyrokiem z dnia 9 lutego 2006r. (sygn. akt II SA/Bk 583/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, na skutek skargi J. F., J. G. P. i U. T., stwierdził nieważność uchwały, jako podjętej z naruszeniem zasad sporządzania planu miejscowego oraz z istotnym naruszeniem trybu jego sporządzania. W uzasadnieniu wskazano, że naruszono art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zm.) z uwagi na brak określenia w studium obszarów rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m?, wymaganego przepisem art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy oraz brak odrębnej uchwały o zgodności planu z ustaleniami studium. Skarga kasacyjna od tego wyroku została oddalona (wyrok NSA z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II OSK 698/06).