Wyrok NSA z dnia 6 września 2011 r., sygn. II OSK 1208/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 6 września 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 8 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Op 681/10 w sprawie ze skargi J. M. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 26 kwietnia 2007 r. nr XI/105/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

II OSK 1208/11

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 8 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę J. M. na uchwałę Rady Miasta Opola w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:

W dniu 26 kwietnia 2007 r. Rada Miasta w Opolu podjęła uchwalę nr XI/105/07, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Groszowice - Metalchem w Opolu.

Pismem z dnia 6 września 2010 r. J. M., działając na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wezwał Radę Miasta Opola do usunięcia naruszenia prawa i naruszenia jego interesu prawnego, jako właściciela działki nr [...] km 7 obręb Groszowice, polegającego na przeznaczeniu części tej działki pod drogę (1KDx). Podniósł, że przeznaczenie jego działki w planie miejscowym spowodowało, że jest ona dla niego bezużyteczna, albowiem nie można na niej zrealizować budowy domu jednorodzinnego. Zarzucił Radzie Miasta, że działając bezprawnie, przekroczyła władztwo planistyczne m.in. poprzez: arbitralne wytyczenie drogi, zignorowanie stanowiska wnioskodawcy, brak alternatywnych wariantów przebiegu drogi, brak uzasadnienia faktycznego oraz prawnego wytyczonego przebiegu drogi, brak rozważenia racjonalności projektu w tym zakresie, brak argumentacji przemawiającej za optymalnością takiego wytyczenia drogi, brak konsultacji z właścicielem działki zagarniętej pod drogę lub choćby powiadomienia o zamiarach i skutkach planów gminy, a także brak propozycji warunków rekompensaty dla właściciela działki za ograniczenie jego prawa do dysponowania gruntem, co jest wbrew przepisom ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Podkreślając, że doszło do naruszenia prawa i interesu prawnego, wskutek uniemożliwienia właścicielowi władania działką, J. M. podał, że gmina znając jego stanowisko od wielu lat go zwodziła. W tym zakresie, jako dowody, powołał swoje pismo z dnia 12 lipca 2004 r. oraz pisma z okresu od 24 lipca 2007 r. do 26 kwietnia 2010 r., sporządzane w ramach wymiany korespondencji pomiędzy nim a Urzędem Miasta. Dodatkowo zarzucił też organowi, że przedkładane przez organ wyrysy z części graficznych planu nie są wystarczające do oceny spełnienia przez gminę wymagań z ustawy, gdyż weryfikacja ich winna nastąpić w oparciu o część opisową uchwały, co nie zostało jednak rozważone. Wskazał, że organ w tym zakresie nie wyjaśnił ani nie rozważył wszystkich okoliczności sprawy (np. względy ekonomiczne, ekofizjograficzne, warunki lokalne, stanowisko mieszkańców itd.). Nie wiadomo też, czy i dla kogo wytyczenie drogi jest optymalne, skoro przecina ona obecnie istniejący i rozrastający się ciąg zabudowy, prowadząc w kierunku, gdzie żadne zabudowania nie powstają. Ponadto nieznane są względy, dla których prawa przyszłych właścicieli działek, do których ma prowadzić droga, mają pierwszeństwo przed prawami właścicieli istniejącego szeregu zabudowy. W oparciu o przedstawione stanowisko J. M. wniósł o usunięcie naruszenia prawa poprzez zmianę planu i wskutek tego umożliwienie mu zabudowy na jego działce.