Wyrok WSA w Opolu z dnia 8 marca 2011 r., sygn. II SA/Op 681/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 lutego 2011 r. sprawy ze skargi J. M. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 26 kwietnia 2007 r. Nr XI/105/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 26 kwietnia 2007 r. Rada Miasta w Opolu podjęła uchwalę nr XI/105/07, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Groszowice - Metalchem w Opolu. Akt wydany został na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) w związku z uchwałą Rady Miasta Opola z dnia 27 maja 2004 r., nr XXXII/283/04, w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Groszowice - Metalchem w Opolu, po stwierdzeniu zgodności projektu planu z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Opola (uchwała Nr XXXVII/505/2001 Rasy Miasta Opola z dnia 22 lutego 2001 r. i uchwała Nr LIV/602/05 Rady Miasta Opola z dnia 17 listopada 2005 r.).

Pismem z dnia 6 września 2010 r. J. M., na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, wezwał Radę Miasta Opola do usunięcia naruszenia prawa i naruszenia jego interesu prawnego, jako właściciela działki nr [...] km [...] obręb Groszowice, polegającego na przeznaczeniu części tej działki pod drogę (1KDx) na mocy uchwały z dnia 26 kwietnia 2007 r., nr XI/105/07. Podniósł, że planowane przeznaczenie jego działki spowodowało, że jest ona dla niego bezużyteczna, albowiem nie można na niej zrealizować budowy domu jednorodzinnego. Wskazując, iż informował o tym Urząd Miasta w 2004 r., zarzucił Radzie Miasta, że ignorując wskazane przez niego okoliczności i działając bezprawnie, przekroczyła władztwo planistyczne m.in. poprzez: arbitralne i zupełnie dowolne wytyczenie drogi, zignorowanie stanowiska wnioskodawcy, brak alternatywnych wariantów przebiegu drogi, brak uzasadnienia faktycznego oraz prawnego wytyczonego przebiegu drogi, brak rozważenia racjonalności projektu w tym zakresie, brak argumentacji przemawiającej za optymalnością takiego wytyczenia drogi, brak konsultacji z właścicielem działki zagarniętej pod drogę lub choćby powiadomienia o zamiarach i skutkach planów gminy, a także brak propozycji warunków rekompensaty dla właściciela działki za ograniczenie jego prawa do dysponowania gruntem, co jest wbrew przepisom ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Podkreślając, że doszło do naruszenia prawa i interesu prawnego, wskutek uniemożliwienia właścicielowi władania działką, J. M. podał, że gmina znając jego stanowisko od wielu lat go zwodziła. W tym zakresie jako dowody powołał swoje pismo z dnia 12 lipca 2004 r. oraz pisma z okresu od 24 lipca 2007 r. do 26 kwietnia 2010 r., sporządzane w ramach wymiany korespondencji pomiędzy nim a urzędem miasta. Dodatkowo zarzucił też organowi, że przedkładane przez organ wyrysy z części graficznych planu nie są wystarczające do oceny spełnienia przez gminę wymagań z ustawy, gdyż weryfikacja ich winna nastąpić w oparciu o część opisową uchwały, co nie zostało jednak rozważone. Wskazał, że organ w tym zakresie nie wyjaśnił ani nie rozważył wszystkich okoliczności sprawy (np. względy ekonomiczne, ekofizjograficzne, warunki lokalne, stanowisko mieszkańców itd.). Nie wiadomo też, czy i dla kogo wytyczenie drogi jest optymalne, skoro przecina ona obecnie istniejący i rozrastający się ciąg zabudowy, prowadząc w kierunku, gdzie żadne zabudowania nie powstają. Ponadto nie znane są względy, dla których prawa przyszłych właścicieli działek, do których ma prowadzić droga, mają pierwszeństwo przed prawami właścicieli istniejącego szeregu zabudowy. W oparciu o przedstawione stanowisko J. M. wniósł o usunięcie naruszenia prawa poprzez zmianę planu i wskutek tego umożliwienie mu zabudowy na jego działce.