Wyrok NSA z dnia 26 września 2018 r., sygn. II OSK 2257/16

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska-Karwecka po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 218/16 w sprawie ze skargi P. S. na uchwałę Rady Gminy Kołbaskowo z dnia 12 czerwca 2006 r. nr XXXIII/435/06 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w obrębach geodezyjnych Kurów i Przecław w gminie Kołbaskowo 1. uchyla punkt drugi zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Gminy Kołbaskowo na rzecz P. S. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 maja 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 218/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Szczecinie w sprawie ze skargi P. S. (skarżący) na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 12 czerwca 2006 r., nr XXXIII/435/06 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w obrębach geodezyjnych [...] i Przecław w gminie [...] (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 89, poz. 1642, dalej MPZP lub plan) w pkt I. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej przeznaczenia terenu pod drogę wewnętrzną oznaczoną w załączniku graficznym Nr 1 symbolem [...], w pkt II. w pozostałej części skargę oddalił. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, P.S. w dniu 1 lutego 2016 r., na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, Usg), wniósł skargę na w/w uchwałę Rady Gminy [...]. Zdaniem skarżącego, poprzez uchwalenie tego planu w części dotyczącej działki [...] w obr. [...] będącej jego własnością, doszło do naruszenia art. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 z późn. zm., Upzp) w zw. z art. 64 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 1 Protokołu Dodatkowego do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, polegającego na nie znajdującym przyzwolenia prawnego, ograniczeniu prawa własności skarżącego. W szczególności naruszenie to polegać ma na: 1) nieuprawnionym wyznaczeniu w obrębie działki tzw. drogi wewnętrznej oznaczonej na planie jako [...] wraz z konsekwencjami dla wielkości maksymalnego obszaru zabudowy, 2) nieuzasadnionym wymogami prawa budowlanego, ani warunkami lokalnymi ograniczeniem obszaru zabudowy do terenu wyznaczonego liniami nieprzekraczalnymi zabudowy, zwłaszcza w zakresie konieczności zachowania maksymalnie 8 metrowej szerokości elewacji frontowej od drogi o numerze ewidencyjnym [...], 3) ograniczeniu funkcji zabudowy tylko do funkcji usługowej, z wyłączeniem możliwości realizacji również dodatkowo funkcji mieszkalnej. W wyroku szczegółowo przywołano argumentację strony zawartą w skardze. P.S. bezskutecznie wzywał Radę Gminy [...] do usunięcia naruszenia prawa, w wezwaniu podnosząc tożsame zarzuty, jak w skardze.