Wyrok NSA z dnia 27 września 2017 r., sygn. II OSK 141/16

Rażące naruszenie prawa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Nie chodzi tu o błędy w wykładni prawa, ale o przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie NSA Anna Łuczaj (spr.) del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant starszy asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 27 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A.B. i B.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 września 2015 r. sygn. akt II SA/Po 602/15 w sprawie ze skargi A. B. i B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...][...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 18 września 2015r., sygn. akt II SA/Po 602/15, oddalił skargę A. B. i B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] stycznia 2015r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Prezydent Miasta P. ostateczną decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...] ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie, przebudowie i nadbudowie istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie wolnostojącej, przewidzianej do realizacji na działce nr [...] ark. [...], obręb W., położonej w P. przy ul. U. [...].

Pismem z dnia 23 października 2013 r. A. i B. B., powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., wnieśli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji. Wnioskodawcy zarzucili decyzji rażące naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazując, iż nie wykazano w niej kontynuacji parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu.