Wyrok NSA z dnia 10 marca 2017 r., sygn. II OSK 1746/15

Nie można nie dostrzegać, że w kilku dotychczasowych orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostały zresztą wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, został wyrażony pogląd odpowiadający podważanemu przez skarżących stanowisku przyjętemu przez Sąd I instancji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. B. i M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Wr 50/15 w sprawie ze skargi K. B. i M. B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji o umorzeniu postępowania w sprawie garażu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 marca 2015 r. sygn. II SA/Wr 50/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K. B. i M. B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we [...] z dnia [...] 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania naprawczego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z dnia 1 lipca 2013 r. M. B. wystąpił do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] o, jak określił, legalizację garażu położonego na działce nr [...] przy ul. [...] w [...]. Garaż, jak wskazano w ww. piśmie, miał zostać wybudowany przez poprzedniego właściciela w systemem gospodarczym w 1978 r.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] 2013 r., działając na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) oraz art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.), nałożył na K. B. i M. B., aktualnych współwłaścicieli garażu, obowiązek przedłożenia w terminie 30 dni następujących dokumentów celem doprowadzenia przedmiotowego obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem: zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, trzech egzemplarzy inwentaryzacji budowlanej wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniami o przynależności projektanta do właściwej izby inżynierów budownictwa oraz inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej.