Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. I OSK 488/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant: st. asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 listopada 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 1200/15 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2015 r., sygn. akt II SA/Kr 1200/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę J. W. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lipca 2015 r., w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Prezydent Miasta K. orzekł o odmowie zwrotu działek nr [...] i [..] położonych w obrębie [...], jednostce ewidencyjnej [...] w K. na rzecz J. W. (jedynej spadkobierczyni poprzedniej właścicielki nieruchomości M. M.). Organ I instancji ustalił, iż nieruchomość oznaczona jako działka nr [...] (działka nr [...] uległa podziałowi na działki nr: [...] i [...]), została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] z dnia [...] lipca 1983 r. z przeznaczeniem pod budowę Hotelu Pielęgniarek przy ul. K. w K. Organ ustalił, że cel ten został zrealizowany, bowiem protokołem z dnia [...] grudnia 1986 r. budynek został oddany do eksploatacji, tj. zakończyła się adaptacja i dokończenie rozpoczętej budowy budynku, początkowo biurowego, a później przeznaczonego na potrzeby służby zdrowia, a w części niezajętej pod budynek na zieleń otaczająca budynek i fragmenty układu komunikacyjnego. W treści decyzji zostało uwzględnione żądanie M. M. dotyczące objęcia wywłaszczeniem całej nieruchomości zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Biorąc to pod uwagę organ stwierdził, że działka nr [...] ( powstała z kolejnych podziałów działki [...]) została wywłaszczona (dowłaszczona) na wniosek właścicielki a w takim przypadku "dziali los" działki zasadniczej. Od początku bowiem brak w odniesieniu do takiej nieruchomości celu wywłaszczenia. Z tego względu zbędność dowłaszczonej części nieruchomości zachodzi wówczas, gdy zbędna na tenże cel jest nieruchomość główna. Organ ten ustalił ponadto, że działka ta została wykorzystana do realizacji elementów infrastruktury niezbędnych do prawidłowego korzystania z budynku będącego głównym celem wywłaszczenia. Została bowiem przeznaczona na cele zieleni otaczającej budynek oraz ciąg pieszy i drogowy stanowiący dojście (wraz ze schodami wewnętrznymi) i dojazd do budynku. W rezultacie organ uznał, że skoro na działce wywłaszczonej nr [...] zrealizowano cel wywłaszczenia w terminach wskazanych w art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015, poz. 782, dalej: u.g.n.) to brak było podstaw do jej zwrotu oraz do zwrotu dowłaszczonej działki nr [...], bowiem nie stały się zbędne na cel wywłaszczenia w rozumieniu art. 136 § 3 u.g.n.