Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 7 marca 2017 r., sygn. I FSK 1456/15

Nie istnieje prawny nakaz powtarzania w postępowaniu podatkowym przesłuchania świadka zeznającego uprzednio w postępowaniu karnym. Korzystanie z tak uzyskanych zeznań nie może wobec tego naruszać zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym. Przyjmuje się natomiast możliwość żądania powtórzenia takiego przesłuchania, ale tylko wówczas, gdy zainteresowana strona wskaże na konkretne istotne okoliczności faktyczne, niezbędne do wyjaśnienia lub sprzeczności w tych zeznaniach w porównaniu z dotychczasowym zebranym materiałem dowodowym.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (spr.), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA (del.) Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1328/14 w sprawie ze skargi R. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 9 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 16 kwietnia 2015 r., I SA/Sz 1328/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę R. L. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. (dalej: DIS) z 9 września 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do grudnia 2008 r.

2. Przedstawiając stan faktyczny spraw Sąd pierwszej instancji przypomniał, że organy podatkowe zakwestionowały podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych Z. W. D., Z. N. D. W. na podstawie art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Powyższa konstatacja była efektem przeprowadzonego postępowania kontrolnego, w tym analizy udostępnionych Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w S. materiałów śledztwa, z którego wynikało, że w latach 2008-2013 grupa przedsiębiorców z terenu S. oraz innych miejscowości posługiwała się fikcyjnymi fakturami w celu zmniejszenia obciążeń podatkowych. Działaniom tym przewodziła grupa osób, do których według ustaleń śledztwa należeli m.in. P. M., D. G. i M. W. Natomiast Z. M. R. L. był jednym z przedsiębiorstw, które przyjęło fikcyjne faktury, umieściło w ewidencjach podatkowych i skorzystało z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Ponadto wystawcy faktur (D. W. oraz J. L.) zeznali, że nie wystawiali spornych faktur ani nie wykonali prac na nich widniejących na rzecz skarżącego. Odnośnie do Z. N. organy podatkowe wskazały, że 18 września 2007 r. firma ta została wykreślona z ewidencji działalności gospodarczej na wniosek D. W.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00