Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 1327/14

Organ administracji może wydać decyzję merytoryczną, kiedy dysponuje dowodami geodezyjnymi i kartograficznymi, na podstawie których władny jest zająć stanowisko w zakresie przebiegu linii granicznych określonych nieruchomości. Natomiast ustalenie granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron może nastąpić tylko wtedy, gdy brak jest dokumentów, zwłaszcza zaś gdy wskazanemu przez strony przebiegowi granicy nie sprzeciwia się treść innych dowodów zgromadzonych w sprawie, a miarodajnych i istotnych dla ustalenia linii granicznej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa- Płudowska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. T. - K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Lu 572/13 w sprawie ze skargi A. T. - K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżony wyrok i uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie na rzecz A. T. - K. kwotę 914 (dziewięćset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 572/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. T. na opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie.

W jego uzasadnieniu Sąd ten podał, że wnioskiem z dnia 1 marca 2013 r. A. T. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie w trybie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej: K.p.a. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy F. z dnia [...] września 2007 r., nr [...], mocą której orzekł on o rozgraniczeniu należącej do A. T. działki nr [...] z sąsiednimi działkami o numerach: [...] położonymi w obrębie [...], gmina F.. Podstawę ustalenia granic stanowił operat ewidencji gruntów z pomiarów sporządzonych w 1974 r. dla potrzeb postępowania uwłaszczeniowego, oraz w przypadku dwóch odcinków granic złożone do protokołu granicznego z dnia 18 lipca 2007 r. zgodne oświadczenia stron. Wnioskodawczyni we wspomnianym wniosku podniosła między innymi, że organ z rażącym naruszeniem przepisu art. 33 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287 ze zm.) nie dokonał oceny prawidłowości ustalenia przebiegu granic przez geodetę, nie zwrócił mu do poprawy i uzupełnienia dokumentacji geodezyjnej oraz pominął fakt, że protokół graniczny podpisały tylko dwie osoby, a pozostałe nie. Geodeta nie uwzględnił przebiegu granic na podstawie dostępnych dowodów (dokumentów), w tym operatu uwłaszczeniowego z 1974 r., rejestru i mapy ewidencyjnej w skali 1:5000. Tym samym naruszył art. 31 w/w ustawy oraz przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych oraz Rolnictwa I Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 roku w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz. U. Nr 45 poz. 453). W tej sytuacji, jej zdaniem, niedopuszczalnym było ustalenie granic przez geodetę na podstawie oświadczeń stron oraz wydanie decyzji o rozgraniczeniu, która faktycznie rozporządza częściami nieruchomości z naruszeniem przepisów Kodeksu cywilnego oraz ustaw podatkowych.