Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. III SA/Lu 572/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Uzasadnienie
Ostateczną decyzją nr (...) z dnia (...) września 2007 r. Wójt Gminy (...) orzekł o rozgraniczeniu należącej do A działki nr (...) z sąsiednimi działkami o numerach: (...), położonymi w obrębie (...). Podstawę ustalenia granic stanowił operat ewidencji gruntów z pomiarów sporządzonych w 1974 r. podczas uwłaszczenia oraz w przypadku dwóch odcinków granic, złożone do protokołu granicznego z dnia (...) lipca 2007 r. zgodne oświadczenia stron.
Wnioskiem z dnia (...) marca 2013 r. A zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (...) w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. o stwierdzenie nieważności w/w decyzji. Wnioskodawczyni podniosła między innymi, że organ z rażącym naruszeniem art. 33 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne nie dokonał oceny prawidłowości ustalenia przebiegu granic przez geodetę, nie zwrócił mu do poprawy i uzupełnienia dokumentacji geodezyjnej oraz pominął fakt, że protokół graniczny podpisały tylko dwie osoby, a pozostałe nie. Geodeta nie uwzględnił przebiegu granic na podstawie dostępnych dowodów, w tym operatu uwłaszczeniowego z 1974 r., rejestru i mapy ewidencyjnej w skali 1 : 5000 i takim działaniem naruszył art. 31 w/w ustawy oraz przepisy rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości. W tej sytuacji niedopuszczalnym było ustalenie granic przez geodetę na podstawie oświadczeń stron oraz wydanie przez organ decyzji o rozgraniczeniu, która faktycznie rozporządza częściami nieruchomościami z naruszeniem Kodeksu cywilnego oraz ustaw podatkowych.