Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r., sygn. II OSK 200/12

Dnia 11 września 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 1008/11 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z [...] kwietnia 2011 r. nr [...] uchyliło decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z [...] listopada 2010 r. nr [...], ustalającą warunki oraz szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku biurowo-usługowego z parkingiem podziemnym przy ul. M. i Pl. T. K., zlokalizowanej na działkach ew. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...] z obrębu [...], na terenie dzielnicy Śródmieście w Warszawie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Kolegium w pierwszej kolejności dość obszernie i szczegółowo opisało sposób i tryb postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dalej podniosło, że wymagania dotyczące cech zabudowy i zagospodarowania terenu powinny być ściśle określone w decyzji o warunkach zabudowy, bowiem stanowi ona "mini plan" dla danego terenu i powinna być tak sformułowana, by nie pozostawiała wątpliwości co do treści rozstrzygnięcia, a także praw lub obowiązków z niej wynikających. Zatem wszystkie parametry i wskaźniki powinny być określone precyzyjnie, a nie poprzez odwoływanie się do zabudowy na działkach sąsiednich oraz bez użycia zwrotów: "nie powinna przekroczyć", "do", "maks" itp. - umożliwiających zmianę paramentów in minus.