Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2010 r., sygn. II OSK 413/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko sędzia NSA Jerzy Stankowski Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. Ć.-G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 października 2008 r. sygn. akt II SA/Lu 541/08 w sprawie ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy 1. oddala skargę kasacyjną 2. prostuje oczywistą omyłkę pisarską w komparycji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 października 2008 r. sygn. II SA/Lu 541/08 w ten sposób, że po słowach z dnia w miejsce "[...] czerwca 2008 r." wpisuje "[...] maja 2008

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 października 2008 roku, sygn. akt II SA/Lu 541/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia [...] maja 2008 roku nr [...] oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia [...] kwietnia 2008 roku nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, iż zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie - po ponownym rozpatrzeniu sprawy - utrzymało w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] kwietnia 2008 roku nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Burmistrza Miasta Biłgoraj z dnia [...] kwietnia 2005 roku znak [...] o ustaleniu warunków zabudowy na wniosek S. Z. dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego i gospodarczo - garażowego na działce nr [...] w Biłgoraju. Podstaw nieważności organ nadzoru dopatrzył się w wadliwym określeniu w decyzji dostępu inwestycji do drogi publicznej, którego w istocie nie było, co według art. 61 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r.o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 ze zm.) stanowiło podstawę do odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy. Zwrócił uwagę, że w uzasadnieniu decyzji Burmistrza jednoznacznie stwierdzono, iż działka nr [...] nie ma formalnego dostępu do drogi publicznej, a inwestor korzystał z przejazdu do swojej działki przez działkę nr [...] za milcząca zgodą jej właścicieli, bez ustanawiania służebności przejazdu w sposób przewidziany prawem. Ponieważ istniejący przejazd został zaorany S. Z. wystąpił do sądu o ustanowienie drogi koniecznej. Zdaniem Kolegium organ wydający decyzję o warunkach zabudowy miał z urzędu obowiązek sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wszystkie warunki wymienione w art. 61 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy z naruszeniem nie budzącego wątpliwości przepisu ustawy stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art.156 § 1 pkt 2 k.p.a.