Wyrok NSA z dnia 6 marca 2012 r., sygn. II OSK 2281/10

Prawidłowe zastosowanie art. 89 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody co do ustalenia wysokości administracyjnej kary pieniężnej wymaga w tej sprawie obliczenia obwodu pnia wyciętego drzewa przy przyjęciu, że promień pnia wynosił 7,5 cm (połowa z ustalonej w toku postępowania średnicy 15 cm), za pomocą zastosowania matematycznego wzoru na obwód okręgu oraz pomniejszenia otrzymanego wyniku o 10%.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. NSA Janina Kosowska Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 600/10 w sprawie ze skargi S.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzew oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę S.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] marca 2010 r. w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzewa.

W uzasadnieniu Sąd I instancja wskazał, że w dniu 15 marca 2010 r. Burmistrz Brzeska wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie usunięcia przez skarżącego, bez wymaganego zezwolenia, drzewa z posesji położonej przy ulicy [...] (działka nr [...]). O zdarzeniu tym organ I instancji został powiadomiony w przez policję. Zgodnie z treścią notatki sporządzonej przez policję, właściciel nieruchomości usunął rosnący na niej świerk pospolity, bowiem drzewo "zacieniało posesję, przez co w domu panowała wilgoć, a przy mocnym wietrze łamiące się gałęzie uderzały o okna". Skarżący nie posiadał wymaganego zezwolenia na usunięcie drzewa. W chwili interwencji widoczny był pień wyciętego świerka, natomiast kłoda została pocięta w części, które zostały częściowo usunięte. Organ wskazał także, że w dniu 7 marca 2006 r. skarżący złożył w organie I instancji podanie o wydanie zezwolenia na usunięcie drzewa gatunku świerk, przy czym z treści podania wynikało, że wnioskodawca 3 marca 2006 r. usunął drzewo objęte podaniem, gdyż ograniczało ono dostęp światła słonecznego do domu i było chore, o czym miały świadczyć podeschnięte gałęzie.