Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 2034/10

Podatnik powołujący się w postępowaniu w sprawie nieujawnionych źródeł dochodów na fakt uzyskania dochodów z nierządu musi przedstawić na tę okoliczność wiarygodne dowody.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA del. Stefan Kowalczyk, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 118/10 w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 118/10, Wojewódzki

Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 grudnia 2009 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 26 sierpnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił J. D. zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2002 r. w kwocie 1.231.445 zł. Organ podatkowy wskazał w motywach decyzji, że podstawą wszczęcia postępowania było ustalenie, że skarżąca nabyła w 2002 r. lokal użytkowy za kwotę 870.000 zł oraz poniosła związane z jego zakupem wydatki w wysokości 36.886 zł, nie deklarując jednocześnie do opodatkowania żadnych dochodów za ten rok, ani za lata poprzedzające. Dalej organ ustalił, że skarżąca przebywała w Londynie od grudnia 2000 r. na podstawie wizy studenckiej. W badanym okresie, to jest w 2002 r., dokonała wpłat na posiadane przez siebie dwa rachunki bankowe w łącznej kwocie 1.678.396,88 zł (po przeliczeniu GBP na złotówki według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego). Naczelnik Urzędu Skarbowego nie dał wiary wyjaśnieniom skarżącej, że środki te były zapłatą za świadczenie usług seksualnych. Organ podkreślił, że skarżąca nie przedstawiła na tą okoliczność wiarygodnych dowodów. Wobec czego uznał, że skarżąca osiągnęła dochody z nieujawnionych źródeł.