Wyrok NSA z dnia 11 marca 2008 r., sygn. II FSK 69/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Grzelak (sprawozdawca), Sędziowie NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Honorata Klósek, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 września 2006 r. sygn. akt I SA/Bd 413/06 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 12 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem oddalono skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. wydaną w przedmiocie wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowego od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów za 1999 r. z tym uzasadnieniem, że odpowiada ona prawu.

Relacjonując przebieg postępowania podatkowego Sąd wskazał, że decyzją z dnia 14 grudnia 2005 r. organ I instancji ustalił H. W. wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 41.800,50 zł. Organ przyjął, że podatnik i jego małżonka wydatkowali w 1999 r. kwotę 445.113,09 zł do dyspozycji mieli kwotę 333.644,47 zł.

W odwołaniu podatnik zarzucił w.w. decyzji naruszenie art. 123 § 1 i art. 200 § 1 w związku z art. 292 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; w skrócie: Op) poprzez niewyznaczenie stronie siedmiodniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie wnosząc o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie organ odwoławczy uznał w zaskarżonej decyzji, że przy przeciętnych dochodach wynikających z zeznania podatkowego za ten rok podatnicy ponieśli w 1999 r. znaczne wydatki związane z szeregiem transakcji kupna nieruchomości, ruchomości, udzielaniem pożyczek. Poza dochodem z rent i najmu nie wykazali żadnego oficjalnego źródła przychodów.