Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. II FSK 519/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędzia NSA Andrzej Grzelak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2006 r. sygn. akt I SA/Kr 1630/04 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 września 2004 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2006 r. o sygn. I SA/Kr 1630/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę K. P. (dalej: podatniczka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 września 2004 r. o nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999 r. Jako podstawę prawną wyroku podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. (dalej: P.p.s.a.).
1.1. Uzasadniając wyrok podano, że decyzją z dnia 30 września 2002 r. Urząd Skarbowy K. - działając na podstawie art. 207, art. 21 § 1 pkt 2 i art. 47 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. (dalej: O.p.) oraz art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 3 i art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 199 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm. (dalej: u.p.d.o.f.) - ustalił podatniczce wysokość podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999 r. w kwocie 423.444 zł.
Na skutek wniesionego odwołania, decyzją z dnia 30 stycznia 2003 r. Izba Skarbowa w K., powołując (błędnie) jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 233 § 2 w związku z art. 23 O.p., uchyliła decyzję organu pierwszej instancji w całości i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Za uzasadniony uznano zarzut skarżącej dotyczący nieuznania dochodów za lata 1993 i 1994.