Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Wr 118/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Protokolant Marcin Kuliś, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił J. D. (dalej: podatnik/strona/skarżąca) zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2002 r. w kwocie 1.231.445 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że podstawą wszczęcia postępowania było ustalenie, że skarżąca nabyła w 2002 r. lokal użytkowy za kwotę 870.000 zł oraz poniosła związane z jego zakupem wydatki w wysokości 36.886 zł, nie deklarując jednocześnie do opodatkowania żadnych dochodów za ten rok, ani za lata poprzedzające.

Dalej organ ustalił, że skarżąca przebywała w L. od grudnia 2000 r. na podstawie wizy studenckiej. W badanym okresie, to jest w 2002 r., dokonała wpłat na posiadane przez siebie dwa rachunki bankowe w łącznej kwocie 1.678.396,88 zł (po przeliczeniu GBP na złotówki według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego).

Naczelnik Urzędu Skarbowego nie dał wiary wyjaśnieniom skarżącej, że środki te były zapłatą za świadczenie usług seksualnych. Organ podkreślił, że skarżąca nie przedstawiła na tą okoliczność wiarygodnych dowodów. Wobec czego uznał, że skarżąca osiągnęła dochody z nieujawnionych źródeł.

Zwłaszcza za niewiarygodne uznał organ wyjaśnienia skarżącej, że na dzień 31 grudnia 2001 r. dysponowała ona oszczędnościami w kwocie 35.000 GBP, które miały być przechowywane w większości w zajmowanym przez nią mieszkaniu. Podkreślił, że przesłuchani na tą okoliczność świadkowie nie potrafili udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to, jakiej wysokości dochody osiągała skarżąca w 2001 r., ani gdzie przechowywała te środki. Podkreślił przy tym, że na posiadanych przez skarżącą rachunkach, na dzień 31 grudnia 2001 r., zgromadzona została kwota 36.470,93 zł (po przeliczeniu). Wobec braku dowodów na to, że skarżąca posiadała inne środki, kwota ta została uznana za oszczędności, którymi dysponowała skarżąca na początku 2002 r.