Wyrok NSA z dnia 11 maja 2011 r., sygn. II OSK 791/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 1486/09 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz E. S. kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. akt VII SA/Wa 1486/09, oddalił skargę E. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2009 r. znak DOA/ORZ/711/696/09 w przedmiocie nieważności decyzji.

W uzasadnieniu wyroku podano, że decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. Wojewoda Pomorski na podstawie art. 157 § 1, art. 158 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca

1994 r. Prawo budowlane, z urzędu stwierdził nieważność decyzji Starosty Powiatowego w Nowym Dworze Gdańskim z dnia [...] listopada 2002r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę obejmującą rozbudowę i przebudowę budynku mieszkalnego zlokalizowanego na terenie działki nr [...] w Krynicy Morskiej.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania E. S. decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu takiego rozstrzygnięcia organ stwierdził, że zatwierdzony decyzją Starosty Powiatowego z dnia [...] listopada 2002r. projekt budowlany jest niezgodny z decyzją Burmistrza Miasta Krynica Morska z dnia [...] października 2002 r. nr [...] ustalającej warunki zabudowy dla projektowanej inwestycji, gdyż pomimo nałożenia na inwestora obowiązek zabezpieczenia możliwości całorocznego funkcjonowania obiektu nie przewiduje on wyposażenia budynku w instancje (urządzenia) do ogrzewania pomieszczeń. Z tego względu jest również niezgodny z § 49 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. ( Dz. U. Nr 15, poz. 140 ze zm.) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Także wykonanie ścian przyziemia oraz poddasza z pustaków o gr. 25 cm bez ocieplenia nie daje podstaw do stwierdzenia, iż zatwierdzony projekt pozwala na jej całoroczne funkcjonowanie. Zatwierdzony projekt budowlany narusza więc art. 5 ust.1 pkt 2 Prawa budowlanego. Dokumentację projektową opracował R. K. posiadający zgodnie z decyzją Wojewody Elbląskiego z dnia [...] sierpnia 1975r. uprawnienia do wykonywania samodzielnej funkcji kierownika budowy i robót specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Organ stwierdził, iż dokonując interpretacji uprawnień budowlanych uzyskanych na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ( Dz. U. Nr 8, poz. 46 ze zm.) a także uwzględniając wszystkie późniejsze zmiany tego rozporządzenia, iż w wyniku zmiany tego rozporządzenia w 1991 roku ( Dz. U. Nr 69, poz. 299) projektant R. K. nie mógł sporządzać projektów budowlanych. Dokumentacja projektowa zawiera bowiem rozwiązania architektoniczne i konstrukcyjne, co wymagało posiadania uprawnień architektonicznych i konstrukcyjnych. Powyższe naruszenia w ocenie organu prowadzą do stwierdzenia, że decyzja Starosty Powiatowego w Nowym Dworze Gdańskim z dnia [...] listopada 2002 r. nr [...] wydana została z rażącym naruszeniem art. 35 ust.1 pkt 1 lit. b ,c oraz ust.1 pkt 3 Prawa Budowlanego, zaś stwierdzone naruszenia nie pozwalają traktować wskazanej decyzji jako aktu wydanego przez organ praworządnego państwa.