Wyrok NSA z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. II FSK 354/10

W przypadku działalności handlowej detalicznej nierzetelność księgi może być wykazana nie tylko stwierdzeniem faktu niezaewidencjonowania określonych dowodów zakupu, czy sprzedaży, ale także analizą danych wynikających z ksiąg i dowodów źródłowych. Rozbieżności między wysokością marży wynikającej z księgi, a marżami wyliczonymi na podstawie kosztu własnego sprzedanych towarów (np. na podstawie dowodów sprzedaży) w poszczególnych grupach towarowych stanowią dostateczną podstawę do uznania księgi przychodów i rozchodów za wadliwą i nierzetelną, a tym samym ustalenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 1 i 4 O.p., tj. w drodze oszacowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Sławomir Presnarowicz, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 października 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 614/09 w sprawie ze skargi K. K. i A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 23 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od K. K. i A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 2.162 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 22 października 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 614/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku - po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. i K. (dalej: Podatnicy) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 23 czerwca 2009 r., wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: p.d.o.f.) za 2002 r. - (I) uchylił zaskarżoną decyzję, (II) określił, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, (III) zasądził od Dyrektora IS na rzecz Podatników kwotę 3.158 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/, art. 152 i art. 200 w związku z art. 209 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.).