Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. I OSK 787/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Anna Lech (spr.) NSA Anna Łukaszewska-Macioch Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1178/07 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 października 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1178/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), odmówił S. B. przyznania renty specjalnej.

Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej decyzją z dnia [...] maja 2007 r. nr [...], utrzymał w mocy wskazaną wyżej decyzję.

Organ podkreślił, że w jego ocenie nie zostały spełnione w niniejszej sprawie przesłanki uzasadniające przyznanie renty specjalnej, określone w art. 82 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Tego rodzaju świadczenie nie jest bowiem przyznawane jedynie ze względu na sytuację zdrowotną, czy materialną wnioskodawcy, zaś podstawą uzyskania renty specjalnej przyznawanej przez Prezesa Rady Ministrów są przede wszystkim udokumentowane okoliczności, które wskazują, że wnioskodawca podczas swojej działalności, np. politycznej, naukowej, społecznej, czy gospodarczej położył wybitne zasługi dla rozwoju kraju, a jego obecna sytuacja socjalno-bytowa jest rażąco niesprawiedliwa w odniesieniu do jego dokonań. W przedmiotowej sprawie, zdaniem organu, tego rodzaju okoliczności nie wystąpiły. Prezes Rady Ministrów zauważył ponadto, że wykazany dochód nie jest rażąco niski i niesprawiedliwy w stosunku do zasług.