Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. I OSK 85/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie NSA Leszek Leszczyński Jerzy Stankowski Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1662/08 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia (...) października 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 1662/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. P. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia (...) października 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia 6 października 2008 r. nr BTA.770-189(1)/08, po rozpatrzeniu wniosku W. P. z dnia 2 lipca 2008 r., powołując się na art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił wnioskodawcy przyznania renty specjalnej.

W motywach rozstrzygnięcia organ podał, że przepis art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS daje mu możliwość przyznania emerytury i renty na warunkach i w wysokości innej niż w ustawie, w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Mogą to być wybitne zasługi wnioskodawcy w jakiejś dziedzinie, np. zawodowej, artystycznej, społecznej czy politycznej oraz w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych zdarzeń losowych. Prezes Rady Ministrów stwierdził, że okoliczności, wynikające z uzasadnienia wniosku i nadesłanych dokumentów, nie dają podstaw do przyznania wnioskodawcy renty specjalnej.