Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 2 października 2009 r., sygn. I OSK 361/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech (spr.) Sędziowie NSA Jolanta Rajewska del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 2 października 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. B.-B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 1116/08 w sprawie ze skargi B. B.-B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1116/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. B.-B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia (...) czerwca 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: decyzją z dnia (...) marca 2008 r. nr (...) Prezes Rady Ministrów odmówił B. B.- B. przyznania renty specjalnej, podkreślając, iż przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia (...) czerwca 2008 r. nr (...), utrzymał w mocy wskazaną wyżej decyzję.

Organ przyznał, iż sytuacja B. B.- B. jest trudna, gdyż nie ma ona wypracowanych żadnych świadczeń emerytalno-rentowych. Stwierdził jednocześnie, że trudna sytuacja bytowa wnioskodawczyni jest konsekwencją jej świadomych decyzji życiowych. Działalność wnioskodawczyni na rzecz niepodległości, jej bezpartyjność oraz pochodzenie z rodziny o tradycjach patriotyczno-niepodległościowych nie zostały uznane za zasługi w znaczeniu ich wyjątkowości i niepowtarzalności. Uznanie takie sprawiałoby bowiem, iż każda osoba urodzona w rodzinie o tradycjach patriotyczno-niepodległościowych, głosząca przekonania antykomunistyczne oraz bezpartyjna w ówczesnej rzeczywistości, miałaby bezsporne prawo do otrzymania świadczenia specjalnego przyznawanego przez Prezesa Rady Ministrów. Ocena taka spowodowałaby odejście od obowiązujących zasad przyznawania świadczeń w szczególnych, niepowtarzalnych przypadkach. Organ stwierdził, że przywilej takiego wsparcia ze strony państwa jest przyznawany autorytetom, których osiągnięcia i dorobek są uznane i cenione w kraju i za granicą, przy czym wybitne zasługi muszą być obiektywne. Świadczenia specjalne nie stanowią żadnego odszkodowania, czy też zadośćuczynienia za doznane krzywdy, cierpienia i represje.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00