Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. II OSK 1071/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Kisiel Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 lutego 2008 r. sygn. akt II SA/Po 389/07 w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 lutego 2008r., Sygn. akt II SA/Po 389/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w Poznaniu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2007r., nr [...], w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Nr [...] Prezydenta Miasta Poznania z dnia [...] marca 2007r.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych kontrolowanej sprawy:

Decyzją z dnia [...] marca 2007r. Prezydent Miasta Poznania - powołując art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 oraz art. 54 w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku wielomieszkaniowego wraz z dojazdem, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...],[...],[...],[...],[...], ark. [...], obręb C., położonych na osiedlu [...] (przy al. [...]) w Poznaniu. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że w toku postępowania negatywnie do planowanej inwestycji ustosunkowała się Spółdzielnia Mieszkaniowa "[...]" w Poznaniu podnosząc, że planowany budynek ma powstać w nieznacznej odległości od istniejącej zabudowy, co spowoduje, że zabudowa w tym miejscu stanie się bardzo zwarta, co pogorszy warunki mieszkaniowe członków Spółdzielni. Uwagi te uznane zostały przez organ za bezzasadne ze wskazaniem, że mogą być one podnoszone dopiero na etapie wydawania pozwolenia na budowę, w którym to postępowaniu badane są m.in. kwestie odległości oraz zacieniania istniejącej zabudowy. W ocenie organu, także kwestie związane z pozwem Spółdzielni o oddanie w wieczyste użytkowanie działki nr [...] nie mogą mieć wpływu na treść rozstrzygnięcia, gdyż zgodnie z art. 63 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Dopiero na etapie pozwolenia na budowę inwestor musi oświadczyć o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Przeprowadzona zaś w tym postępowaniu analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu pozwoliła na ustalenie, że na działkach sąsiednich znajdują się budynki mieszkalne wielorodzinne o wysokości od pięciu do jedenastu kondygnacji, pozwalające na kontynuowanie funkcji, parametrów, cech i wskaźników zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Planowana inwestycja została uzgodniona w zakresie obsługi komunikacyjnej przez Zarząd Dróg Miejskich i zapewniona będzie przez drogę wewnętrzną al. [...], włączoną do drogi publicznej (ul. [...]) pod warunkiem uzyskania służebności przejazdu i przechodu przez działki nr [...],[...] i [...]. Ponadto inwestor przedłożył zapewnienie Prezydenta Miasta Poznania (pismo z 2 lutego 2007r.) o przyrzeczeniu przez Miasto Poznań ustanowienia na działkach nr [...] i [...] służebności przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnego właściciela działek nr [...] i [...]. W tych okolicznościach, zdaniem organu I instancji uznać należało, że teren inwestycji posiada dostęp do drogi publicznej, w sposób określony w art. 2 pkt 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przedmiotowa działka posiada umownie zabezpieczone uzbrojenie wystarczające dla zamierzenia budowlanego, decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi, a inwestora nie dotyczy obowiązek uzyskania decyzji zezwalającej na wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. Tym samym stwierdzono, że przedmiotowa inwestycja spełnia warunki określone w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.