Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. II OSK 944/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Roman Hauser Sędzia NSA Janina Kosowska Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2007 r. sygn. akt IV SA/Wa 696/06 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 22 lutego 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 696/06 oddalił skargę M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] lutego 2006 r., nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

W uzasadnieniu stwierdził, że zaskarżoną decyzją Kolegium utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. B. z [...].10.2005 r. Nr [...] na podstawie której ustalono dla skarżącej jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej we wsi S. B. w wysokości 39188 zł stanowiącą 25% wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi S. B.. SKO podkreśliło, że M. P. zbyła w dniu [...].11.2003 r. prawo własności działek gruntu oznaczonych numerami [...] i [...] znajdujących się w miejscowości S. B. za kwoty po 602000 zł. każda z nich (łącznie 1204000 zł.). Decyzja organu I instancji ustalająca jednorazową opłatę w wysokości 39188 zł była następstwem wzrostu wartości przedmiotowych działek spowodowanego zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W ocenie organu II-ej instancji przepisy obowiązującego prawa uzasadniały ustalenie opłaty w powyższej wysokości. SKO w swoich rozważaniach przywołało przepis art. 37 ust. 6 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717 z późn. zm.) przewidujący że wójt, burmistrz, albo prezydent miasta ustala opłatę planistyczną w drodze decyzji bezzwłocznie po otrzymaniu wypisu z aktu notarialnego będącego w istocie umową sprzedaży. Regulacja zawarta w tym przepisie ma charakter instrukcyjny, co oznacza iż jej zadaniem jest dyscyplinowanie właściwego organu, aby nie zwlekał on z obciążeniem sprzedającego należną daniną na rzecz gminy, a co za tym idzie nie pozostawiał go w niepewności, co do istnienia (lub nie) obowiązku wywiązania się z owego obciążenia. Nie da się z tego przepisu wywieść tezy, że nałożenie opłaty z uchybieniem zasadzie działania "niezwłocznego" stoi na przeszkodzie w wydaniu decyzji ustalającej taką opłatę. Na poparcie powyższej tezy organ przywołał pogląd reprezentowany przez NSA w wyroku z 3 września 2004 r., OSK 520/04, (OSP 2005, nr 7-8, poz. 91).