Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2006 r., sygn. II OSK 531/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki, Sędziowie NSA Krystyna Borkowska, Zygmunt Niewiadomski (spr. ), Protokolant Wiesława Koślińska, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2006 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej O. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2004 r. sygn. akt IV S.A. 2824/03 w sprawie ze skargi Spółki Akcyjnej O. w W. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] czerwca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2) zasądza od Ministra Kultury na rzecz O. S.A. w W. kwotę 500,- ( pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego ;

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2004 r., sygn. akt IV SA 2824/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę O. S.A. w W. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] czerwca 2003 r., Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Przedmiotowym postanowieniem Minister Kultury utrzymał w mocy postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] marca 2001 r. odmawiające uzgodnienia pod względem konserwatorskim decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na nadbudowie istniejących budynków nr [...], [...], [...] i [...] przy ul. [...] w Warszawie z przeznaczeniem na pomieszczenia biurowe. W ocenie Ministra Kultury inwestycja polegająca na nadbudowie o cztery kondygnacje istniejących dwóch budynków trzykondygnacyjnych oraz dwóch budynków czterokondygnacyjnych planowana jest w obszarze MU-23 o funkcjach mieszkaniowo-usługowych, w strefie oznaczonej w części graficznej planu symbolem G-2 i opisanej jako teren pośredniej ochrony konserwatorskiej wybranych elementów rozplanowania oraz skali i sposobu kształtowania zabudowy nowej. W wyniku planowanej rozbudowy, w ocenie organu, powstałyby na tym terenie obiekty zaklasyfikowane jako budynki średniowysokie oraz wysokie, gdy tymczasem na tym obszarze najwyższe budynki biurowe i przemysłowe nie przekraczają sześciu kondygnacji. Przedmiotowe budynki po nadbudowie stanowiłyby wyraźne dominanty na tym obszarze, co zdaniem organu wpłynęłoby znacząco na zmianę charakteru istniejącego zespołu zabudowy.