Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2005 r., sygn. II OSK 136/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędziowie NSA Krystyna Borkowska, Tomasz Zbrojewski (spr.), Protokolant Dorota Korybut - Orłowska, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2005 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2004r., sygn. akt IV SA/Wa 22/04. w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 października 2004 r., sygn. akt IV SA/Wa 22/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wskazaną wyżej decyzją, organ odwoławczy utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...], mocą którego ustalono na wniosek A. B. i E. B. warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego i przebudowie przyłącza gazowego, na nieruchomości położonej przy ul. [...] w Warszawie, na działce oznaczonej w ewidencji gruntów nr. 72/2.

Badając zaskarżoną decyzję pod kątem jej zgodności z przepisami prawa materialnego i procesowego Sąd stwierdził, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie trafnie rozpoznało wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu stosując przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), mimo iż w dacie orzekania przez organy administracji publicznej obowiązywała już nowa ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717). Prawną możliwość rozpoznania przedmiotowej sprawy na podstawie przepisów poprzednio obowiązującej ustawy dawał bowiem przepis art. 85 ust. 1 ustawy z 2003 r., w myśl którego do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.