Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. OSK 1111/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Wojciech Chrościelewski (spr.), Joanna Runge-Lissowska, Protokolant Łukasz Celiński, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Bogdana S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego2004 r. sygn. akt II SA 3180/03 w sprawie ze skargi Bogdana S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 5 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1)oddala skargę kasacyjną 2)zasądza na rzecz adwokata Agnieszki W. kwotę 180 /sto osiemdziesiąt/ złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ponoszonych przez Skarb Państwa.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 27 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Bogdana S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd zaprezentował stan faktyczny sprawy, w której Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych /ZUS/ decyzją z dnia 5 sierpnia 2003 r. utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję z dnia 19 maja 2003 r. (...), którą na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm. - powoływanej dalej jako ustawa o emeryturach i rentach/, odmówił. Bogdanowi S. przyznania świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu decyzji podano, Bogdan S. orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 28 grudnia 1999 r. został uznany za trwale częściowo niezdolnego do pracy, co oznacza, że nie spełnia wymogu całkowitej niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 83 wyżej powołanej ustawy, a to wyklucza możliwość przyznania tego świadczenia. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący zwrócił się o wydanie orzeczenia o przyznanie renty w drodze wyjątku. Następnie skarżący skierował do Sądu kolejne pisma procesowe, do których załączył fotokopie dokumentów medycznych kwestionując twierdzenie organu, że jest osobą tylko częściowo niezdolną do pracy. W odpowiedzi na skargę Prezes ZUS wniósł o oddalenie skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojego wyroku stwierdził, iż przepis art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach stanowi, że ubezpieczonym oraz pozostającym po nim członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków przewidzianych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes ZUS może przyznać w drodze wyjątku świadczenie w wysokości nieprzekraczającej wysokości odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. Przepis ten formułuje cztery przesłanki, które muszą być spełnione kumulatywnie warunkujące przyznanie świadczenia: