Wyrok NSA z dnia 25 maja 2004 r., sygn. OSK 1/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sędziowie NSA Eugeniusz Mzyk Zygmunt Niewiadomski Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) Protokolant Mariola Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2003 r. sygn. akt IV SA 4317/01 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. na postanowienie Generalnego Konserwatora Zabytków z dnia [...] listopada 2001 r. Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1) uchyla zaskarżony wyrok 2) zasądza od Ministra Kultury na rzecz wnoszącego skargę kasacyjną J. Z. kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2003 r. sygn. akt 4317/01 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez A. Sp. z o. o. w Warszawie postanowienie Generalnego Konserwatora Zabytków z dnia [...] listopada 2001 r. Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, iż w pierwszej instancji sprawę rozpatrywał Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, który postanowieniem z dnia [...] czerwca 2001 r. Nr [...] uzgodnił pod względem konserwatorskim przedstawiony przez organ gminy projekt decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym oraz elementami zagospodarowania terenu na działce przy ul. [...] w W.

Organ ten uznając, że na danym terenie sąsiadującym z ogrodzeniem Parku [...] istnieje pierzejowa zabudowa o różnej formie architektonicznej i różnej wielkości oraz nie jest możliwe określenie dla tej zabudowy porządkujących architektonicznych i przestrzennych warunków, poza stwierdzeniem, że mieszczą się w grupie obiektów niskich a ponadto nie występuje żaden charakterystyczny wskaźnik proporcji powierzchni zabudowy do powierzchni działki oraz strefa głębokości zabudowy w głąb od ul. [...], przyjął, że proponowany obiekt o wysokości 12,5 m do kalenicy oraz mający zajmować wraz z drogami i dojściami mniej niż 20 % powierzchni działki - nie będzie stanowił elementu ingerującego w krajobraz i architekturę Parku[...]. Istnieje więc możliwość realizacji inwestycji w sposób nie zagrażający wartościom przestrzennym chronionym z powodu bezpośredniego sąsiedztwa z Parkiem [...], co wyczerpuje wymogi art. 27 ust. 3 ustawy o ochronie dóbr kultury. Zastrzeżono jednocześnie, że projekt koncepcyjny i budowlany będzie wymagał zaopiniowania zgodnie z art. 39 pkt 2 Prawa budowlanego.