Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2000 r., sygn. II SA/Wr 2143/98

W wypadku, gdy zamierzona inwestycja objęta obowiązkiem zgłoszenia łączy się z możliwością spowodowania negatywnych następstw, o których mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, organ - zamiast z instytucji sprzeciwu winien skorzystać z rozstrzygnięcia w drodze decyzji nakładającej obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie obiektu lub robót budowlanych, wskazując motywy takiego orzeczenia.

Oznacza to, że sprzeciw co do zasady - wyraża brak zgody na rozpoczęcie robót i budowlanych z powodów formalnych, natomiast decyzja nakładająca obowiązek uzyskania pozwolenia, abstrahując od formalnej poprawności i kompletności składników zgłoszenia, nawiązuje do przewidywanych ujemnych następstw realizacji inwestycji, o których mowa w art. 30 ust. 3.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Anny T. na decyzję Wojewody W. z dnia 6 października 1998 r. (...) w przedmiocie sprzeciwu w sprawie wykonywania robót budowlanych oraz obowiązku uzyskania pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych - uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną przez nią w mocy decyzję organu I instancji; (...).