Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. II OSK 761/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie NSA Anna Łuczaj del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant Anna Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Kr 227/04 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy oddala skargę kasacyjną
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 13 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Kr 227/04 po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Prezydent Miasta K. decyzją z dnia [...], na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 2 i ust. 7 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106 poz. 1126, z późn. zm.), wniósł sprzeciw wobec dokonanego w dniu [...] przez E. K. zgłoszenia zamiaru budowy tymczasowego obiektu budowlanego - wiaty namiotowej (na okres [...] dni) - na działkach nr [...], [...] i [...] obręb [...] K. w K. Jednocześnie organ nakazał uzyskanie pozwolenia na budowę. Rozstrzygniecie powyższe organ uzasadnił tym, że inwestycja prowadzi do zmiany zagospodarowania terenu, może powodować pogorszenie stanu środowiska, wprowadzić uciążliwości i ograniczenia dla terenów sąsiednich, a rozwiązania będzie wymagał problem dojazdu.
W wyniku rozpoznania odwołania E. K. Wojewoda M., decyzją z dnia [...] uchylił decyzję organu l instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując, że nie wykorzystano możliwości wynikających z art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego, tj. nie wydano postanowienia zmierzającego do uzupełnienia zgłoszenia, nie wyjaśniono i nie uzasadniono postawionych hipotez o zagrożeniach i uciążliwościach.
