Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. I OSK 1267/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2014/18 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 6 grudnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] (Skarżąca) na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju (Minister) z 7 maja 2018 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

Skarżąca zaskarżyła powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości zarzucając mu :

1. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji publicznych (Dz.U. 2003, Nr 80, poz. 721 t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2031, dalej jako "ustawa") w zw. z art. 21. ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, poprzez jego błędną wykładnię i ocenę, że odszkodowanie przewidziane w tym przepisie ustala się wyłącznie według wartości nieruchomości przejętej pod inwestycję drogowe, a nie faktycznej wartości tej nieruchomości, a w efekcie szkody lub straty jaką poniesie właściciel wskutek wywłaszczenia, podczas gdy w tym wypadku zwrot "odszkodowanie" dotyczy konstytucyjnego pojęcia "słusznego odszkodowania", które uwzględnia całą wartość wywłaszczonego prawa i poniesionej przez wywłaszczonego szkody,

2. na podstawie o art. 174 pkt 2) p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na przebieg sprawy, tj.:

a) art. 106 § 3 p.p.s.a. w zw. z art. 106 § 5 p.p.s.a. w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę wniosku dowodowego Skarżącej i uznanie, że nie mógł on odnieść oczekiwanego skutku albowiem nie jest istotne przy ustaleniu wartości nieruchomości jej przeznaczenie nie obowiązujące w dacie wydania decyzji podczas gdy wniosek dowodowy ten jednoznacznie wskazuje, że nieruchomość Skarżącej posiada znacznie większy potencjał niż działka pod drogę publiczną, co było niegdyś zauważane przez organy samorządu terytorialnego i potencjał ten winien był być uwzględniony przez organy rozstrzygające o słusznym odszkodowaniu;