Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 marca 2022 r., sygn. VII SA/Wa 1797/21
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Siwek, Sędziowie sędzia WSA Artur Kuś, sędzia WSA Mirosław Montowski (spr.), Protokolant st. sekr. sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2022 r. sprawy ze skargi [...]sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę
Uzasadnienie
Pismem z 26 lipca 2021 r. "G." Sp. z o. o. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca"), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r., poz. 713 ze zm., dalej: "u.s.g.") w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 935), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Rady [...] Warszawy skargę na uchwałę nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2007r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] – część wschodnia (Dz. Urz. Woj. [...]. z [...] r. nr [...], poz. [...], dalej: "Uchwała", "Plan" lub "MPZP").
Zaskarżonej Uchwale zarzucono naruszenie:
I. Przepisów prawa odnoszących się do kształtowania polityki przestrzennej oraz zasad sporządzania planów miejscowych tj.:
• § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2002 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 6 oraz pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 1999 r., Nr 15, poz. 139 ze zm., dalej: "u.z.p.") poprzez brak ustalenia maksymalnych lub minimalnych wskaźników intensywności zabudowy, zasad i warunków podziału terenu na działki budowlane dla obszaru zabudowy, a także zasad i warunków podziału terenu na działki budowlane dla obszaru określonego w Planie jako UO (tereny usług oświaty), których konieczność zawarcia w Planie wynika wprost z przepisów, tj. art. 10 u.z.p., a brak postanowień w tym zakresie stanowi naruszenie prawa oraz naruszenie procedury planistycznej, a to z uwagi na charakter przedmiotowych postanowień, których zawarcie jest niezbędnym, celem prawidłowego zrealizowania przez skarżącą zamierzenia inwestycyjnego;